Subthema 'Columns 2010'

Ik snap dat je van voetbal kunt houden. Ook dat je hartstochtelijk v��r je land kunt zijn. Ik moet wel, want ik woon in Zuid-Amerika. Daardoor weet ik dat ds. Van den Belt gelijk had toen hij onlangs schreef dat reformatorische christenen in het buitenland qua voetbal doorgaans geen geheelonthouders zijn.

Of je nu een voetbalfanaat bent of voetbal verafschuwt, om de Oranjekoorts kun je deze weken onmogelijk heen. Poets je je tanden met Aquafresh, dan levert dat je een opblaasbare WK-kuif op.

Zo'n beklemmend iets op je borst, je kent het wel. Een drukkend gevoel, waarvan je hart sneller gaat kloppen. Tijdens stressmomenten bijvoorbeeld: ex-examenkandidaten vatten het waarschijnlijk wel. Zo''n spannend moment waar veel van afhangt. Je moet het gewoon goed doen, klaar!

Het viel me bij de aanloop naar de verkiezingen op dat een bekend interviewer er een sport van maakte om aan politici te vragen of zij die dag ook geluk hadden ervaren. Nog meer trok het mijn aandacht dat zij die vraag allemaal zonder blikken of blozen met ja beantwoordden.

Aandacht. Al van jongs af geniet ik ervan. Jij ook? Denk aan voorleesmomentjes voor het naar bed gaan. Of een compliment bij een goed rapport. Of een arm om je schouder als het even niet meezit.

Onderweg door een verlaten berggebied kreeg de reiziger plotseling een goed idee. Hij zette de auto langs de kant van de weg en wachtte tot het gebrom van een tegenligger in de verte was verstorven. Toen genoot hij zomaar vijf minuten van... stilte. Het inademen ervan was een intens vernieuwende ervaring.

Toen de Heere bepaalde dat een vrouw geen leiding behoort te geven in de gemeente, duwde Hij als het ware een klein, scherp doorntje in het vlees van dit lichaam. In grote, gevestigde kerken merk je het niet zo, in zendingssituaties �n waar christelijke gemeenten op hun retour zijn des te meer.

"Wil je voor me bidden?" De vraag komt van een misdadiger. Twee jaar zit hij gevangen. Nog vele jaren heeft hij voor de boeg. Thuis zit zijn vrouw vast. In onzekerheid en verdriet.

Ken je dat gevoel: In vuur en vlam staan? Gewoon een en al passie voor iets of iemand, waardoor je geen oog meer hebt voor andere dingen? Gewoon totaal gevuld zijn?

Nu we weer praten over wonderen: pas op voor wondergeloof! We praten, want in korte tijd verschenen er twee boeken over wonderen en wonderverhalen. De krant schreef er over. Pas op dus.