Voorpagina

Eerdere berichtgeving

Nordholt „zou absoluut hebben ingegrepen”

Crisiscentrum wist niet
van uranium in Boeing

Van onze redactie politiek
DEN HAAG – „Als ik had geweten dat er sprake was van uranium dat schadelijk was voor de gezondheid, dan zou ik absoluut hebben ingegrepen. Over de aanwezigheid van verarmd uranium las ik pas een jaar later, in de krant. Dat heb ik niet plezierig gevonden.”

Dat verklaarde voormalig korpschef van de Amsterdamse politie E. Nordholt gisteren voor de parlementaire enquêtecommissie Vliegramp Bijlmermeer. Nordholt zei er de hele avond van uit te zijn gegaan dat de lading van het toestel ongevaarlijk was. „Parfum, vliegtuigonderdelen en in een later stadium hoorde ik nog van bloemen”, aldus Nordholt. „Dat heb ik collega's op de rampplek verteld.”

Zijn lezing over de lading en het uranium is gelijk aan die van brandweercommandant H. C. Ernst en die van de andere functionarissen die op de avond van de ramp bijeen waren in het crisiscentrum in het Amsterdamse stadhuis.

Opmerkelijk is dat Nordholt voor 4 oktober 1992 nog nooit in het crisiscentrum („de bunker”) onder het stadhuis was geweest. „Ik was die avond de eerste. Moest het lichtknopje zoeken en zag een bordje met de tekst hoofdcommissaris. Daar moest ik dus zitten”, aldus Nordholt. „Het zou beter zijn geweest als ik de weg had gekend, vooral in de eerste minuten en uren.” Nordholt had alleen indirect contact met de rampplek, waar hij overigens wel veel is geweest. Te veel, leek de commissie te laten doorschemeren. De hoofdcommissaris had in het crisiscentrum moeten blijven.

Onverteerbaar
Kritischer toonde de commissie zich ten opzichte van getuige R. P. Janssen. Janssen was vanaf 1992 5 jaar lang voorzitter van de stadsdeelraad van Amsterdam Zuidoost. Hij had uit hoofde van die functie direct na de ramp naar het crisiscentrum in het stadhuis moeten gaan, maar was daarvan niet op de hoogte. Pas om half een 's nachts kon burgemeester Van Thijn hem telefonisch bereiken.

Op Janssen is in de loop der tijd ook veel kritiek gekomen omdat hij weinig daadkrachtig zou hebben opgetreden in de jaren na de ramp. Onverteerbaar voor veel slachtoffers van de ramp was het voorstel dat hij na enige tijd deed om „het Bijlmerboek te sluiten”, omdat er toch geen verdere duidelijkheid meer kwam over de gezondheidsproblemen die met de ramp in verband werden gebracht. De slachtoffers waren daar op dat moment duidelijk nog niet aan toe.

Wat Janssen tijdens zijn openbare verhoor vooral probeerde, was begrip kweken voor zijn gebrekkige optreden. Hijzelf waardeerde dat op verzoek van commissievoorzitter Meijer met een cijfer. Hij kwam, de hectiek, stress en onervarenheid verdisconterend, uit op „een zesje.”

Zie ook:

El Al woedend na inbeslagname nepraketten

Puzzel nadert voltooiing

Positie van El Al toch een beetje uitzonderlijk

Vrij baan voor El Al

El Al = Hemelwaarts

Non-informatie bleef onder de pet

Onrust in politiek Den Haag