ERFGENAMEN VAN GROEN

Troost bij Groen van Prinsterer
24 februari 1998 – CDA-kamerlid Koekkoek had het de afgelopen tijd moeilijk. Vlak voordat hij de Kamer zou gaan verlaten, ontnam zijn fractie hem het woordvoerderschap over het conflict tussen minister Sorgdrager en procureur-generaal Docters van Leeuwen. Een bittere pil. Koekkoek vond echter troost in het lezen van Groen van Prinsterer.
De actualiteit van Groen van Prinsterer
25 februari1998 - „Zegt Van Mierlo: Nederland kan in Europees verband best een rol spelen, als het zich maar nestelt in de oksel tussen Duitsland en Frankrijk. Ik blijf me verzetten tegen dit soort euro-optimisme, en wel vanuit Groens idee dat de staat niet neutraal is”. Voor de 'huisideoloog' van het GPV dr. A. J. Verbrugh is Groen van Prinsterer nog altijd actueel.
Groen van Prinsterer als leidsman
26 februari 1998 - Prof. dr. W. J. Ouweneel, van de vergadering van gelovigen, overwon een aantal jaren geleden zijn aversie tegen de politiek: hij ging stemmen, werd lid van de RPF en staat nu zelfs tiende op de kandidatenlijst. Groen van Prinsterer was zijn leidsman. „Met hem voelde ik mij altijd al geestelijk verwant en de essentiële notie van de soevereiniteit in eigen kring vind je in een notedop al bij hem terug”.
Groen de beginselpoliticus
27 februari 1998 - Alle christelijke partijen kunnen zich wel op bepaalde passages uit de werken van Groen van Prinsterer beroepen. SGP-Tweede-Kamerlid mr. J. T. van den Berg heeft er geen enkele behoefte aan Groen volledig voor de SGP op te eisen. Voor Van den Berg was Groen in de eerste plaats „evangeliebelijder”, die de geest van de revolutie vanuit tijdloze principes bestreed. „Juist daarom blijft hij altijd actueel”.
Groen als pionier van christelijke politiek
3 maart 1998 - „Groen van Prinsterer was vooral een pionier en voorloper die grote principiële lijnen trok. Hij was geen systeembouwer”. Prof. dr. J. de Bruijn, hoofd van het aan de Vrije Universiteit verbonden Historisch Documentatiecentrum voor de Geschiedenis van het Nederlands Protestantisme sinds 1800, vindt dat Groen qua karakter al geen man was om grootse gedachtestelsels te bouwen.