Dat zegt asieladvocaat mr. Lineke Blijdorp desgevraagd. Het uitgeprocedeerde gezin, dat sinds 2018 in Nederland is, belandde op 7 september vanuit het azc in Bergum in Detentiecentrum Zeist en kreeg aanvankelijk te horen dat het afgelopen dinsdag zou worden uitgezet. Vader Sarang, moeder Elham en dochter Anisa zijn lid van de vrijgemaakt gereformeerde kerk (gkv) in Noordbergum.

Nadat de dreigende uitzetting van het gezin via het Reformatorisch Dagblad naar buiten kwam, nam advocaat Blijdorp, die is gespecialiseerd in bekeringszaken, contact op met ds. Marco Buitenhuis, predikant van de gkv in Noordbergum. „Het is heel uitzonderlijk dat Iraniërs vastzitten om te worden uitgezet. Bijna alle zaken van Iraanse bekeerlingen kun je uiteindelijk winnen”, zegt Blijdorp.

Sarang was al in Iran christen geworden, zijn vrouw en dochter zijn in 2019 in Nederland gedoopt. Blijdorp bezocht hen afgelopen week enkele keren in Kamp Zeist en bestudeerde hun dossier. Ze heeft een herhaald asielverzoek voor het gezin ingediend. Op de inhoud wil ze niet ingaan, maar ze geeft aan nog „kansen” te zien.

Tijdens de bezoeken aan de Iraniërs merkte Blijdorp dat ze „verdrietig” zijn. „De dreiging van uitzetting is nog niet voorbij en ze zitten natuurlijk op een beroerde plek. Kamp Zeist is een gevangenis, ook al wordt geprobeerd het een beetje leuk aan te kleden omdat er kinderen zitten. Er staat een groot hek omheen en je kunt niet weg.”

Blijdorp verwacht dat het gezin deze week opnieuw door de IND zal worden gehoord. Of het dan alsnog in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning, is afwachten. „Ik denk dat ze een goed verhaal hebben. Als de zaak in mijn ogen bijna kansloos was, zou ik er niet aan beginnen. Maar ik kan niets garanderen.”

Ds. Buitenhuis heeft zondag opnieuw voorbede voor het gezin gedaan en ook in de preek hun situatie benoemd. Het gezin zelf had in Detentiecentrum Zeist de mogelijkheid een viering bij te wonen, aldus de predikant. Hij hoopt deze week weer contact met de Iraniërs te hebben. „Het is niet duidelijk wanneer de IND het gezin opnieuw gaat horen. Woensdag zitten ze twee weken in detentie. Juridisch gezien klopt het misschien allemaal, maar ik vind het erg lang duren. Waarom kunnen ze hun afspraak met de IND niet in een gewoon azc afwachten? Van anderen hoor ik hoe veel trauma’s het asielzoekers oplevert als ze lang in het detentiecentrum zitten, zeker met minderjarige kinderen. Hoe eerder ze uit gevangenschap komen, hoe beter.”

De IND laat desgevraagd weten dat hij „vanwege privacywetgeving” niets kan zeggen over de situatie van het gezin.