A. werd medio 2020 aangehouden. Hij wijst de beschuldigingen van de hand. Hij zou naar eigen zeggen slechts humanitaire hulp hebben geboden, omdat de Nederlandse overheid de vrouwen en hun kinderen aan hun lot overliet.

De rechtbank gaf aan dat een groot aantal van de vrouwen op de nationale sanctielijst terrorisme staat en dat A. dat wist. „U was op de hoogte van de ontwikkelingen in Syrië”, aldus de rechtbank. „U wist dus dat versturen van geld naar personen op die lijst strafbaar was. U hebt op zijn minst het risico genomen dat het geld terecht zou kunnen komen bij IS en gebruikt zou worden voor terrorisme. Daarmee is sprake van voorwaardelijk opzet”, sprak de rechter. De opgelegde straf viel veel lager uit dan geëist, omdat A. is vrijgesproken van deelname aan een terroristische organisatie en niet opzettelijk IS wilde steunen.

A. zamelde in totaal 107.000 dollar in en stuurde dit naar Syrië, waarbij hij volgens de rechtbank ontsnappingen uit kampen plande en coördineerde. „U bepaalde welke vrouwen moesten worden opgehaald en coördineerde de acties.”

Het geld ging overwegend naar Nederlandse vrouwen. Zeven van hen zijn teruggekeerd naar Nederland. Van hen zijn vier veroordeeld voor terroristische feiten, de andere drie worden daarvoor nog vervolgd. Finse vrouwen die A. hielp zijn terug in Finland. Sommige vrouwen verblijven vermoedelijk nog in de laatst overgebleven IS-bolwerken in Syrië.

A. heeft met 389 dagen al een groot deel van de opgelegde straf in voorarrest uitgezeten. A.’s advocaat Tamara Buruma, die vrijspraak bepleitte, overweegt hoger beroep. Ze zegt blij te zijn dat A. is vrijgesproken van deelname aan IS. „Wat we teleurstellend vinden is dat de rechtbank wel concludeert dat sprake is van het financieren van terrorisme, waar dit niets mee te maken heeft.” Volgens haar kon haar cliënt niet accepteren dat vrouwen en hun kinderen in erbarmelijke omstandigheden in de kampen zaten.

A. is eerder veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf voor terrorisme en kwam in september 2013 vrij. Hij was lid van de Hofstadgroep, een destijds berucht netwerk van radicaal-islamitische jongeren. Ook Mohammed B., de moordenaar van cineast Theo van Gogh, werd tot die groep gerekend.