Een schokkende uitkomst is dat één op de drie studenten ervaring heeft met seksuele gemeenschap voor het huwelijk. Nog schokkender is dat twee op de drie studenten dit niet nadrukkelijk afwijst. Twaalf jaar geleden zei een ruime meerderheid van deze studenten dat seksuele omgang alleen binnen het huwelijk mag plaatshebben. Kennelijk zijn in een tijdbestek van tien jaar de standpunten fors verschoven.

Een van de onderzoekers concludeert dat het huidige libertijnse denken behoorlijk vat heeft gekregen op christelijke jongeren. Een belangrijk deel van hen vindt dus geaccepteerd en normaal wat de Bijbel uitdrukkelijk verbiedt. Onomwonden staat in het Woord van God dat gemeenschap buiten het huwelijk overspel is. Die gedachte dat het daarbij om een ernstige zonde gaat, is kennelijk weggevaagd door een nieuwe norm, namelijk dat een seksuele relatie geen probleem is als het maar om een vaste partner gaat. Daarbij is het zelfs de vraag of die norm wel wordt nageleefd.

De Heidelbergse Catechismus is bij de uitleg van het zevende gebod glashelder. Alle onkuisheid is van God vervloekt. Daarom dient men daar van harte vijand van te zijn. De schrijver van de brief aan de Hebreeën maakt een duidelijk onderscheid: „Het huwelijk is eerlijk en het bed (als plaats van de gemeenschap tussen man en vrouw) onbevlekt. Maar hoereerders en overspelers zal God oordelen” (Hebr. 13:4). Die gedachte verdient onder christelijke jongeren, en niet alleen bij hen, meer aandacht.

Daarmee is overigens niet gezegd dat de Bijbel negatief spreekt over seksualiteit. Integendeel. Koning Salomo schrijft in verheven taal over de innige relatie tussen man en vrouw. Veelzeggend is ook dat de verhouding tussen Christus en Zijn gemeente vaak wordt vergeleken met het huwelijk tussen man en vrouw. Maar altijd is de beleving van seksuele gemeenschap verbonden aan huwelijkstrouw.

Een andere opvallende conclusie uit het ND-onderzoek is dat jongeren nauwelijks met hun ouders spreken over seksualiteit. En kennelijk gebeurt dat omgekeerd ook niet. Dat is vooral merkwaardig, omdat juist de laatste decennia binnen christelijke kring veel nadruk is gelegd op voorlichting en gesprek over seksualiteit. Scholen besteden daar aandacht aan en allerlei literatuur stimuleert het gesprek in het gezin. De uitkomsten van het onderzoek moeten ouders en jongeren stimuleren om dat gesprek op te pakken en vooral om samen te luisteren naar hetgeen de Bijbel zegt.

Dat gesprek vraagt kwetsbaarheid en eerlijkheid. Want niet alleen jongeren worstelen met vragen op dit terrein. Ook hun ouders hebben dat in hun jonge jaren gedaan en zullen (moeten) erkennen dat nog steeds te doen. Zij hoeven dus niet neer te kijken op hun kinderen. Want geen mens ontkomt eraan zich ook op dit terrein schuldig te weten.