Na de strenge winters in de eerste oorlogsjaren volgde een aantal vrij zachte winters, aldus Groenland. „De hongerwinter 1944/1945 was geen bijzonder koude winter. Hij eindigde op de 33e plaats van de koudste winters uit de vorige eeuw en wordt daarmee geclassificeerd als een normale winter.”

Dat deze winter als normaal in de annalen van de weerkundigen staat, komt vooral door de zeer zachte februarimaand van 1945. December en januari waren wel koud, erkent Groenland. De uitloper was 27 januari 1945 met een temperatuur van -19,3 graden Celsius.

In december 1944 en januari 1945 stierven in het westen van Nederland ongeveer 22.000 mensen. De oorzaak hiervan zoekt Groenland in de lage voedingsrantsoenen in het westen. In oktober 1944 moesten de inwoners van de grote steden het met één brood en één kilo aardappels per persoon per week doen.

Van dit rantsoen bleef in november 1944 nog slechts eenderde over. Vanaf 15 januari 1945 kregen de stedelingen tulpenbollen uitgereikt in plaats van aardappels. „Honger en kou is een dodelijke combinatie”, aldus Groenland.