„Maar de engel, antwoordende, zei tot de vrouwen: Vreest gij niet, want ik weet dat gij zoekt Jezus, Die gekruisigd was.”

Laten wij zó onze Heere Jezus Christus leren zoeken. Niet in zodanige dwaasheid als deze vrouwen doen. Want wij hebben ook geen oorzaak meer om Hem in het graf te gaan zoeken.

Maar laten wij door het geloof, zonder geveinsdheid, rechtuit tot Hem komen. Als we dit doen, zullen wij weten, dat deze boodschap ons toekomt en tot ons geschied is, opdat wij vrijmoedig, zonder vrees, tot Hem zouden komen. Niet met enige verachting, maar wij moeten met vrees bevangen zijn, om de Majesteit Gods te aanbidden.

Maar hoe het ook zij, wij zullen niet verward zijn, noch met allerlei wantrouwen overvallen worden. Laten we bedenken dat de Zoon van God zich naar ons vermogen zal voegen, wanneer wij door het geloof tot Hem komen. Ja, dat wij vreugde en oorzaak van troost zullen vinden daar het alleen tot ons voordeel en onze zaligheid is dat Hij de heerlijkheid en de genadegift van het eeuwige leven verkregen heeft.

Intussen zijn de vrouwen met grote blijdschap en vreze weggaan. Hierin vertoont zich nog de zwakheid van hun geloof. Ik heb gezegd, dat hun voornemen goed was, maar zij hielden zich niet aan de rechte weg, zoals wij dat aan hun vreze zien, en dat zij niet tot zichzelf kunnen komen, en ook niet gerust zijn om van de verrijzenis verzekerd te zijn.

Johannes Calvijn,
predikant te Genève

(”Het gepredikte Woord”, 1965)