Nog nooit hadden we meegemaakt dat een besmettelijke ziekte zo’n beslag legde op het openbare en particuliere leven en wereldwijd zo veel schade berokkende. Eind februari was de opluchting groot dat het vooralsnog voorbij leek te zijn. Voor het eerst na twee jaar zaten we weer allemaal in de kerk. En juist op die zondag werd de dankzegging overstemd door de smeekbede vanwege de dreiging in en vanuit het oosten.

Sindsdien is er veel gebeurd. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen, hebben huis en haard verlaten, in afwachting van betere tijden. Veel mensen, soldaten en burgers uit Oekraïne maar ook jonge Russen, zijn omgekomen in het oorlogsgeweld. Het leger van Oekraïne biedt veel meer weerstand dan Poetin verwacht had. De agressor weet echter van geen wijken. Dat is alleszins te verklaren: 
terugtrekken zou gezichtsverlies betekenen. Voor iemand met het karakter van Poetin is dat onverteerbaar. Liever een aantal steden platbombarderen en een compleet land kapotmaken, dan een nederlaag lijden. Liever ook duizenden soldaten uit het eigen leger opofferen, de economie en welvaart van eigen burgers prijsgeven, dan jezelf terugtrekken binnen rechtmatige grenzen. Ik las dat de mensen in de nabije omgeving van Poetin hem uit lijfsbehoud een mooier beeld voorspiegelen dan werkelijkheid is. Poetin meent dus echt dat de strijd redelijk verloopt en dat hij uiteindelijk zal winnen.

De dreiging in het oosten is groot, zowel voor Oekraïne als voor andere landen die vanuit het gezichtspunt van Poetin tot zijn invloedssfeer behoren. De dreiging vanuit Rusland voor de wereld is dat niet minder. Sinds het uitbreken van de oorlog worden we wereldwijd geconfronteerd met de gevolgen. Ik noemde al de miljoenen vluchtelingen, van wie er ook in ons land terechtgekomen zijn. We merken de gevolgen eveneens in onze portemonnee. Niet alleen de brandstof, ook de boodschappen worden duurder. Als je een gezin hebt en van een normaal inkomen moet rondkomen is een inflatiecijfer van 12 procent heel ingrijpend. Maar het belangrijkste gevolg is de dreiging van een uitslaande wereldbrand. Wat als de NAVO daadwerkelijk betrokken raakt? Als Poetin zich zodanig in het nauw gedreven voelt dat hij kernwapens gaat inzetten? De wereld is een dorp geworden. Rotterdam is gemakkelijk te bereiken voor Russische kernraketten.

De oorlog heeft alles te maken met het ego van Poetin, zo schreef ik. Is ons aller karakter niet met dezelfde kwaal besmet? In het paradijs hebben wij Gods majesteit schromelijk onderschat. Sindsdien weet onze agressie tegenover de Schepper van geen wijken. Onszelf overgeven doen we nooit, al kost het ons de hele wereld en onze zaligheid erbij.

We leven toe naar Goede Vrijdag en Pasen. Het werd stil op Golgotha, waar Jezus betaalde voor de zonde. Met Zijn dood en opstanding is de overwinning behaald op alle Poetins van deze wereld. God gunt ons geen rust, totdat we die overwinning erkennen en buigen voor de Gekruisigde. Alleen in Hem is een schuilplaats tegen het rumoer van de volken. Morgen begint de Stille Week. Hoe kunnen we deze beter ingaan dan met de witte vlag van overgave in onze hand en het geloof in ons hart dat Hij is opgestaan en ons is voorgegaan, de eeuwige rust tegemoet? De lofzang is in stilheid tot Hem.

De auteur is werkzaam als manager zending voor de HHK.