Toegespitst: Diversiteit als schitterend scheppingsgeschenk
Nogal wat woorden en begrippen worden ontdaan van hun oorspronkelijke betekenis en krijgen een andere lading. Neem het woord diversiteit. Diversiteit is een wezenskenmerk van Gods schepping. Ze kent oneindige variëteit, schittert door orde en blinkt uit in ongelijkheid.
Diversiteit is inherent aan Gods volmaakte schepping. Ieder schepsel is uniek. Geen twee grassprietjes in een groene weide, geen twee mieren in een krioelend mierennest, geen twee sterren in het uitgestrekte heelal en geen twee druppels water in de Stille Oceaan zijn identiek.
Diversiteit heeft dimensies. Belangrijk is de dimensie van soorten. Er zijn soorten dieren en daarbinnen soorten vogels en daarbinnen soorten vinken, merels, uilen, gaaien en veel meer. Er is de dimensie van tijd. Alles in de schepping is aan verandering onderhevig. Leven groeit en sterft. Materie vergaat. Niets blijft twee seconden volmaakt hetzelfde. Ook is er de dimensie van perspectief. Afhankelijk van afstand en invalshoek worden schepsels anders waargenomen. Zelfs is er de dimensie van perceptie en smaak. Wat de een waardeert vanwege de kleur, kan een ander bekoren vanwege de geur.
Hand van de Meester
In diversiteit is de hand van de Meester zichtbaar. Hij is er niet tevreden mee om identieke schepsels te scheppen. De grote Kunstenaar houdt van eindeloze verschillen. Daaruit blijkt Zijn ongebreidelde scheppingskracht. Alles wat Hij voortbrengt is volkomen uniek. Ieder schepsel is een kunstwerk op zich. „Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd” (Pred. 3:11). Zelfs een een-eiige tweeling bestaat uit twee verschillende persoonlijkheden. En de weg die Hij met ieder van hen houdt is strikt persoonlijk.
Diversiteit als scheppingskenmerk is dus iets uitnemends. Maar het zegt iets over onze tijd dat dit woord zo’n specifieke lading heeft gekregen. Die lading is nogal negatief en gaat vooral over achterstelling die bestreden moet worden. Dat doe je door ”diversiteitsplannen” te maken. De SER bijvoorbeeld propageert een zogenaamde ”brede visie” op diversiteit. Daarbij gaat het over arbeidsvermogen, culturele diversiteit, gender, leeftijd en lhbti+. Wie het Charter Diversiteit van de SER ondertekent, „laat zien dat zijn bedrijf zich inzet voor meer diversiteit en inclusie op de werkvloer.”
Het is veelzeggend dat diversiteit tegenwoordig vooral geassocieerd wordt met seksuele diversiteit, en dat seksuele diversiteit weer bijna automatisch gerelateerd wordt aan homoseksualiteit. Het begrip diversiteit is ontdaan van zijn oorspronkelijke rijke betekenis en opnieuw gevuld. De seksuele revolutie heeft haar eigen orwelliaanse ”newspeak”, die op duizend manieren de leugen leert dat we in de kern primair seksuele wezens zijn.
Het sleutelwoord om hedendaagse diversiteit te begrijpen, is merkwaardig genoeg ”gelijkheid”. Diversiteit wordt vooral nagestreefd door gelijkheid. In zekere zin komt dit juist neer op ontkenning van diversiteit. Want diversiteit in de hedendaagse betekenis van het woord gaat vooral over het opheffen van verschillen, en het doen alsof iedereen gelijk is.
Dat is een verarming. Denk aan werving en selectie van medewerkers. Daarbij gaat het niet meer zozeer over de unieke talenten en ervaring die iemand geschikt maken, maar over de vraag of hij wel past in de inclusiviteitsmal van de organisatie en voldoende gelijk denkend is. Als het lhbti-quotum nog niet bereikt is, en de persoon is helaas hetero, dan wordt hij geëxcludeerd. Inclusie wordt bereikt door exclusie. En als iemand daar moeite mee heeft dan bewijst dit dat hij sowieso niet thuishoort in de organisatie.
Diversiteit als scheppingsgave gaat echter uit van ongelijkheid. De „ene ster verschilt in heerlijkheid van de andere ster” (1 Kor. 15:41b). Ze komt bovendien tot bloei doordat de Schepper ook ordening aanbracht in de schep- ping. Zonder orde verwordt diversiteit tot chaos. De 58 verschillende genderkeuzes van Facebook zijn indicatief.
Scheppingsorde
Daarom wilde God dat iedere soort zijn eigen van God geschonken plaats zou hebben. God is geen God van verwarring (1 Kor. 14:33). Dat gold na de val niet minder dan ervoor. „Tot de vrouw zeide Hij: (…) tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben” (Gen. 3:16b). Vermenging beschouwde Hij als gruwelijk. Hij wilde niet dat mensen bij beesten zouden liggen, mannen bij mannen, en ouders bij kinderen. Hij wilde ook niet dat mannen zich zouden voordoen als vrouwen en omgekeerd (Deut. 22:5).
God wilde ook dat mensen eer zouden ontvangen in hun eigen van God gegeven staat. Kinderen zouden hun ouders eren, vrouwen hun mannen, burgers hun overheden, en knechten hun heren. Bovendien, ieder zou de ander liefhebben als zichzelf en uitnemender achten dan zichzelf. De liefde van Christus Zelf stond model: de eenzijdige soevereine liefde van Hem tot Zijn gemeente zou de gouden standaard zijn, in het bijzonder voor de verhouding tussen man en vrouw (Ef. 5:25).
Zelfs in de hemel heerst heerlijke orde. Openbaring 4 en 5 geeft ons een luisterrijk gezicht erop. Het Lam is op de troon. Rondom de troon zijn 24 tronen met 24 ouderlingen. In het midden ervan en rondom de troon zijn de vier dieren. Volgens de kanttekeningen staan ze wellicht voor vier groepen van nieuwtestamentische voorgangers. Rondom hen allen staan de engelen. Voor de troon is de schare die niemand tellen kan uit alle naties en geslachten en volken en talen. Bij beurten zingen zij hun hemels veelstemmig gezang dat altijd nieuw is. „Hem Die op den troon zit, en het Lam zij de dankzegging en de eer en de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid” (Openb. 5:13b).
Diversiteit is een sleutelwoord van onze tijd. Maar in haar hedendaagse betekenis verschrompelt ze in vergelijking met de heerlijke diversiteit en volmaakte orde van hemel en aarde zoals door God geschapen. Daar schittert diversiteit met oneindig veel facetten, en dragen ongelijkheid en ordening bij aan volmaakte heerlijkheid.
