Voor het eerst sinds de trouwdag is die markering zonder het bruidspersoneel van destijds. Er mogen immers maar twee mensen tegelijk worden ontvangen en prinses en professor houden zich strikt aan de coronaregels. „Het is spijtig. Hopelijk kunnen we het later dit jaar inhalen”, zegt prof. mr. Pieter van Vollenhoven (82) na een vraag van het Reformatorisch Dagblad.

Er waren plannen om het huwelijksfeest in Oostenrijk te vieren, zoals in het verleden wel vaker is gebeurd. Maar dat was op dit moment ook geen optie. Oostenrijk heeft strenge toegangsregels en niet iedereen kan daaraan voldoen. Pieter en Margriet hebben zich erbij neergelegd. „In elk geval krijgen we een bijzonder cadeau”, vertelt de professor olijk. „We krijgen ter ere van ons huwelijks­jubileum een nieuwe regering. Dat is niet niks.”

Jurk en uniform

Of prinses Margriet maandag haar trouwjurk weer aantrekt, zoals traditie is geworden bij de samenkomsten bij de markering van de trouwdag, vertelt Van Vollenhoven niet. „Ik heb de jurk al een paar keer moeten laten innemen”, zei prinses Margriet –volgende week wordt ze 79 jaar– een aantal jaren geleden. De jurk, afkomstig van het Bossche Maison Linette, telt maar liefst 67 geborduurde margrieten – een subtiele verwijzing naar het huwelijksjaar. Ook de 5 meter lange sleep vormde als het ware een bloembed, met nog eens 867 margrieten.

Van Vollenhoven hoefde zich nooit zorgen te maken over de vraag of het gala-uniform dat hij op 10 januari 1967 droeg, nog paste. De Koninklijke Luchtmacht is in de tussentijd van uniform veranderd en Van Vollenhoven, in 2019 bevorderd tot commodore titulair, kon zich daardoor in het nieuw steken.

De tijd heeft overigens wel op een andere manier vat op de viering van de huwelijksdag. Van het bruidspersoneel is niet iedereen meer in leven. Zo overleed in 2019 bruidsmeisje prinses Christina. „Helaas zijn ons mensen ontvallen”, aldus Van Vollenhoven daarover.

Actief

Zonder visite is de trouwdag zoals veel dagen ten tijde van de lockdown: thuis werken en wachten tot bezoeken in het land weer mogelijk zijn. Prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven hebben de pensioengerechtigde leeftijd weliswaar royaal overschreden, maar stilzitten en nietsdoen is er niet bij. „Je moet actief blijven”, is beider motto.

Margriet ging er na de zomer weer volop opuit, en met duidelijk plezier. Zo onthulde ze het eerbetoon aan de coronaslachtoffers en zorgmedewerkers en een monument voor de bemanning van een boven het IJsselmeer neergeschoten Short Stirling BK716. Een tegenvaller was dat ook afgelopen jaar deelname aan het Peter Stuyvesant Ball in New York –inmiddels omgedoopt tot NAF Ball, naar de organiserende Netherland-America Foundation– niet kon doorgaan.

Twitter

Pieter hield zich wat meer op de achtergrond, maar via Twitter liet hij bijna dagelijks van zich horen. Dit weekeinde nog reageerde hij op de commotie over het publiceren van het adres van minister Kaag op de korteberichtendienst. „Is het nog wel wenselijk dat gegevens voor iedereen zijn in te zien”, vroeg dagblad Trouw zich af over het Kadaster. „Het antwoord lijkt mij duidelijk. In deze tijd helaas niet meer!” noteerde Pieter van Vollenhoven.

Vlak voor Kerst was hij in een meer beschouwende bui. „Wij willen voortdurend kunnen beschikken over zekerheden. Wij willen weten waar wij aan toe zijn? Maar als ik zo terugblik in mijn leven, bestaan er helemaal geen zekerheden! Je moet je best doen zonder te weten of dat wordt beloond!”

Obstakels

Met die woorden zou Van Vollenhoven ook kunnen terugblikken op het 55-jarig huwelijk. Dat hij als eerste burger destijds met een prinses trouwde, was ongehoord en stuitte op weerstand. De woorden die de Haagse burgemeester Kolfschoten sprak tot prinses Margriet, werden niet algemeen gedeeld. „Mogen wij niet vertederd zijn, dat gij de eerlijke keuze van uw hart gevolgd hebt, dat uw bruidegom een der onzen is en dat gij met hem ons dichterbij getreden bent op de weg, die ons Koningshuis zo recht, zo direct en zo intens met ons volk verbindt”, zei Kolfschoten, maar er waren genoeg ‘kenners’ die verwachtten dat het huwelijk geen stand zou houden.

Prins Bernhard legde in Paleis Huis ten Bosch in zijn toespraak tot het bruidspaar uit dat er inderdaad zekerheden waren, maar wel tal van obstakels. „Je bent nu definitief opgenomen in onze familiekring en mijn vrouw en ik heten je daarin hartelijk welkom”, begon de prins, mede namens koningin Juliana. „Er zullen misschien nogal wat mensen zijn die denken dat je door je huwelijk met Margriet in een combinatie van paradijs en luilekkerland bent terechtgekomen. Dat je samen met Margriet een soort eigen paradijs zult ontdekken, wil ik natuurlijk graag geloven en dat hoop ik ten zeerste, maar ondanks dat geloof ik te mogen stellen dat het verre van waar is dat jij zou vinden dat je nu het doel en het summum van je levensverwachtingen hebt bereikt. Je staat nog aan het begin van je carrière.”

Zinvol werk

Met vooruitziende blik vervolgde Bernhard: „Voor het vinden van je weg in de toekomst zal je huwelijk eigenlijk enigszins een handicap zijn bij het scheppen van een eigen arbeidssfeer, die past bij je aanleg en capaciteiten en die je werk moet geven dat zowel nuttig is als jezelf bevredigt. Voor een zuivere keuze zullen de ‘faciliteiten’ en de bekendheid die je door je huwelijk hebt gekregen eerder remmend dan bevorderend werken.” Hij wenste zijn kersverse schoonzoon „van harte de kracht en het doorzettingsvermogen om ondanks dit alles de juiste richting te vinden, daarbij in de beste zin gesteund door je vrouw, en natuurlijk door ons allemaal.”

Pieter heeft na het huwelijk jarenlang moeten vechten voor een eigen zinvolle werkkring, waarbij er inderdaad geen zekerheden waren en hij vaak fungeerde als de figuurlijke kop van Jut. „Zonder de steun van mijn vrouw had ik het niet gered”, heeft hij meermaals gezegd. Dat er nu een 55-jarig huwelijk kan worden gevierd –ook al is het maar beperkt– geeft dan ook extra voldoening.