„Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, al gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer.”

Jezus getuigt dat Hij gekomen was in de wereld om het behoud voor zondaren te verdienen en teweeg te brengen. Hij is daarvoor gekomen. Hij heeft zichzelf daarvoor zo uitnemend laag vernederd. Het behoud van de zondaren was het hoge doel. Dat was het doel van Zijn menswording, dood en sterven.

Daarom sprak het immers vanzelf, dat er voor de Heere Jezus geen aangenamer en ook geen liever werk was, dan dat Hij zondaren, tot eer van Zijn Vader en van de drie-enige God, door Zichzelf mocht zaligen en behouden.

Zij, die om behouden te worden, tot Hem wilden komen en zo de toevlucht namen, o, die behoefden geenszins te vrezen, dat zij van Christus verstoten of uitgeworpen zouden worden. Nee, de Heiland was gekomen, om de zielen van de mensen te behouden en niet te verderven.

Hierom roept en nodigt Hij tot dat doel alle zondaren tot Zich en biedt hen het eeuwig behoud aan, dat door Hem verworven is, als ze maar tot Hem willen komen. Zo zegt Hij: „Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, al gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer” (Jesaja 45:22). Zo blijkt het uit deze woorden, dat de menslievende Heiland Jezus hier terecht en naar waarheid getuigt, dat de Zoon des mensen niet gekomen was om zielen der mensen te verderven maar om te behouden.

Theodorus van der Groe,
predikant te Kralingen

(”Uitmuntende en uitgezochte predikatiën”, 1764)