Calvijn staat bekend als de reformator van Genève. Maar het schijnt dat hij zelf bepaald niet stond te springen om naar deze stad af te reizen. Liever bleef hij in zijn studeerkamer, met zijn neus in de boeken. Het was zijn vriend Guillaume Farel die Calvijn vroeg om in Genève te komen arbeiden, omdat daar belangrijk werk voor de reformatie was te doen. Toen Calvijn ertegen inbracht dat hij rust wilde hebben om te studeren, brulde Farel hem toe: „U bent alleen bezorgd om uw rust? Indien u weigert u met ons aan deze arbeid te geven – God zal u vervloeken, want u zoekt uzelf en niet Christus.”

Wat zou er vandaag de dag gebeuren als we ons zo laten gezeggen om Christus te zoeken? De noodzaak is er in deze tijd niet minder om. Veel jongeren verlaten de kerk. Of ze zingen nog wel op zondag ”Geloofd zij God met diepst ontzag”, maar de rest van het weekend en de zondag leven ze liever de grote zomerhit van 2021 uit: ”Ik ga zwemmen in Bacardi Lemon”.

Genade is als water

Niets is zo verwarrend voor jongeren als christenen die met elkaar overhoop liggen. Wat voor indruk maken woorden over de goede Herder als aardse herders elkaar het licht in de ogen niet gunnen? Er is een schreeuwende behoefte aan volwassen gelovigen die jongeren iets van de opgestane Christus laten zien, die hen doen dorsten naar het levende water in plaats van naar alcohol. Broeders en zusters die eerlijk zijn over zonde en genade, die kijken zoals Christus keek: geen mensen afwijzend, „maar met ontferming bewogen.” Want genade is net als water: het zoekt altijd de laagste plek.

Christus kwam niet naar de aarde om ‘vrome, heilige’ mensen een schouderklopje te geven. Hij is de goede Herder Die de verloren schapen zoekt. Hij zoekt de jongere die zich heeft bezat in een drankkeet, het meisje dat een abortus heeft ondergaan, de jongen die elke avond porno kijkt. En ook de jongere die dat niet doet, maar (nog) geen genade kent.

Niet zoetsappig

Bij het woord ”zonde” denken we al snel aan zonden die in het oog springen, zoals dronkenschap, vloeken en seksuele zonden. Maar is de grootste zonde niet dat we met al onze godsdienst voorbij leven aan de levende Christus? Dat heeft pas echt verwoestende gevolgen. „Laten we niet luid zijn in onze woorden en stom in ons gedrag”, leerde Augustinus.

Ondergetekenden vinden elkaar hierin dat het naar kinderen en jongeren gaat om de Bijbelse boodschap van de éne Middelaar, van de twee wegen, en van de drie stukken. Eerlijk, duidelijk en onverkort. Kinderen en jongeren zijn niet geholpen met zoetsappige en geruststellende zoethouders. Maar wel met het eerlijk benoemen van Wet en Evangelie, hemel en hel, geloof én bekering.

Offers

Het gaat om Christus of de afgoden. En die afgoden manifesteren zich in deze tijd steeds nadrukkelijker. Goden als Entertainment, Succes en Roem of Helemaal Jezelf Zijn schreeuwen ons vanaf iedere straathoek tegemoet. Goden hebben ook verlanglijstjes. Er moeten offers gebracht worden. Ze eisen niet alleen je aanbidding, maar je hele leven. Zonder genade. De cruciale vraag vandaag is: wie loop je achterna? Een van die goden, die je uiteindelijk levend verslindt? Of de Heere Jezus, Die je leven juist wil redden en behouden?

De kerk heeft een vriend als Guillaume Farel nodig. Iemand die ons liefdevol wakker schudt uit onze staat van verdoving. „U zoekt uzelf en niet Christus!” Onder jongeren en kinderen is zo veel arbeid te verrichten. Namaakgoden dreigen hen weg te halen bij de goede Herder en levend te verslinden. Laten we daarom samenwerken als kerken. Samenwerken om kinderen en jongeren door het werk van Zijn Geest te winnen voor de levende Borg Die Zijn ziel tot een schuldoffer gesteld heeft. Over kerkmuren heen.

Laten we kinderen en jongeren dienen met woorden die naar Schrift en belijdenis zijn. Opdat zij, als God het geeft, later de gemeente waar zij toe behoren zullen bouwen en bewaren in dat spoor. Opdat zij de leidinggevenden van de toekomst zullen zijn om weer een volgende generatie aan de voeten van Christus te brengen. Opdat zij waakzaam en trouw zullen zijn om te onderkennen en te weren alles wat niet is naar het Woord en de gereformeerde belijdenis.

Spurgeon

Laten we terugkeren tot Christus, de Bron van levend water, want met minder redden we het niet. De Engelse prediker Spurgeon zei over Hem in de laatste preek die hij hield: „U zult óf satan óf Christus dienen, óf uzelf óf de Verlosser. U zult ervaren dat zonde, uzelf, satan en de wereld harde meesters zijn; maar als u het gewaad van Christus draagt, zult u ervaren dat Hij zó nederig en zachtmoedig is van hart, dat u rust zult vinden voor uw zielen.”

Ds. D. Breure is voorzitter van het Hervormd Jeugdwerk (HJW), ds. P. D. J. Buijs van het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) en ds. P. van Duijvenboden van de Bond van Hervormde Zondagsscholen (BHZ).