Herstel reuk na corona-infectie kan lang duren
Zo’n 40 tot 75 procent van de coronapatiënten heeft last van reuk- en smaakverlies. Vaak is er ook sprake van reukstoornissen: parosmie (vervormde reuk) en fantosmie (het waarnemen van geuren die er niet zijn). Dat blijkt uit onderzoek onder 1468 patiënten met reuk- en smaakverlies door corona, waaraan de website nieuwsvoordietisten.nl aandacht schenkt.
Terugkeer van de normale reuk en smaak kan lang duren. Na zes maanden was er nog geen herstel bij ruim 90 procent van de patiënten. Na elf maanden rapporteerde nog 61 procent van de vrouwen en 48 procent van de mannen dat ze minder konden ruiken. Had kort na een infectie zo’n 10 procent van de patiënten last van parosmie of fantosmie, zes maanden later was dit 47 procent (parosmie) en 25 procent (fantosmie).
Smaak verbetert iets sneller dan reuk. Na elf maanden had 44 procent van de vrouwen en 35 procent van de mannen met smaakverlies nog last van verminderde smaak.
Veel doden door slangenbeten
Jaarlijks worden ruim 5 miljoen mensen door een slang gebeten, vooral in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Tussen de 1,8 en 2,7 miljoen mensen lopen een vergiftiging op, met als gevolg zo’n 138.000 sterfgevallen. Zo’n 400.000 mensen kampen hun verdere leven met de soms ingrijpende gevolgen, waaronder ernstige verlammingen, nierfalen en amputaties, aldus The Lancet in een serie artikelen. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wil meer aandacht voor deze „onderschatte tropische ziekte” en bepleit de productie en ontwikkeling van meer en betere soorten tegengif. Sommige fabrikanten hebben de productie ervan juist gestaakt vanwege allerlei (logistieke) problemen in ontwikkelingslanden. De WHO spreekt van een crisis.
Infuusprik
Een echo kan het verschil maken bij patiënten bij wie het maar niet lukt om een infuusnaald in een bloedvat van een arm aan te brengen.
Een mislukte prik, soms meerdere keren, is pijnlijk voor de patiënt en frustrerend voor een zorgverlener. Anesthesiemedewerker Rick van Loon uit het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven ontwikkelde een techniek om dit probleem te lijf te gaan. Na een training kunnen zorgmedewerkers met een echoapparaat aders opsporen die voor het blote oog onzichtbaar zijn. De winst is het grootst bij zeer moeilijk prikbare patiënten. De slaagkans van de eerste prik stijgt van 6 naar 94 procent.
Wetenschapsjournalist Wim van Hengel volgt nieuws over medisch-wetenschappelijk onderzoek, voeding en een gezonde leefstijl.
