„Eén God en Vader van allen, Die daar is boven allen en door allen en in u allen.”


Laten we het gezelschap van de zondaren loslaten, om de gemeenschap van de heiligen te zoeken. Laten we ons afscheiden van de wereldlingen, om ons bij deze hemelsgezinde mensen te voegen. Laten we letten op die gemeenschap: Het is een aller eerwaardigst genootschap, die een gemeenschap mag heten met de heilige Drieëenheid; want onze gemeenschap is, met de Vader en met Zijn Zoon Jezus Christus.

De Vader is het Hoofd en de Vader van die gemeenschap (Efeze 4:6; 1 Korinthe 11:3). Hij is de Vader, de Schepper van alle mensen (Handelingen 17:29). Maar van de gemeenschap van de heiligen is Hij de Vader door een bijzondere, genaderijke, en zaligmakende betrekking. Zodat zij allen Zijn kinderen zijn (Johannes 1:12; 2 Korinthe 6:17,18), en zij hebben gemeenschap met Hem en zijn verenigd door de Heere Jezus Christus, omdat Hij en de Vader één zijn.

Het Middelpunt van deze gemeenschap is de Zoon, de gezegende Middelaar, in Wie zij allen bijeenkomen en overeenstemmen (1 Korinthe 11:3). De heiligen komen in Christus als hun Hoofd bijeen, en in Hem ontmoet hen de Vader. Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende (2 Korinthe 5:19). Christus vertoont al de gelovigen der wereld aan Zijn Vader, zeggende: Zie Ik, en de kinderen, die Gij Mij gegeven hebt (Hebreeën 2:13).

Thomas Boston,
predikant te Ettrick

(”Verhandeling over de gemeenschap der heiligen”, 1775)