De mens is door God niet met de handen geboeid geschapen. God schiep de mens zó, dat hij zichzelf kon zijn. Als er ergens vrijheid was, was dat in het paradijs. Daar was alleen maar vrijwilligheid. God wilde uit liefde gediend worden. Vandaar het proefgebod.

Maar toen kwam die stem: Je bent niet vrij, maar gebonden in de boeien van Gods wet, en daarom ongelukkig. Maak je los van God, dan ben je pas vrij. De stem van de duivel. Echter, in plaats van vrijheid te krijgen, vielen we in de boeien van de dood, werden we slaven van de geest uit de afgrond en zonde. We behoren niet meer aan God toe maar aan de duivel, die ons voortsleept naar de eeuwige boeien van wening en knersing van de tanden. En dat is veel erger dan corona, dat tijdelijk is. De pijn van zonder God te zijn is eeuwig.

We willen niet gebonden zijn. Men moet zich niet te veel met ons bemoeien. Men moet niet veel hebben van vragen naar ons leven met de Heere. We menen vrij te zijn en vinden de wet van God een zware last. God Die ondraaglijke eisen stelt, Die ons in ijzeren boeien wil knellen.

Toch liggen we gebonden in dienst van de hel. Dat is een eigen dienst, egoïstisch. Kom niet aan ons ik, onze zelfstandigheid, want dan verzetten we ons. Dat is onze gewaande vrijheid. We menen onszelf te zijn, zonder te beseffen dat we machteloos verloren liggen in banden van dood en hel. Niets is erger dan dat gevangenen denken vrij te zijn.

Maar waar de Geest van de Heere komt, daar maakt Hij ons echt vrij. De Geest opent onze ogen ervoor dat we gebonden zijn. Door de Geest leren we belijden: Ik lig gekneld in banden van de dood. De Geest laat zien dat we verkocht zijn onder de zonde en dat zelf gewild hebben. We zien wie we geweest zijn, in liefde tot God geschapen. Maar ook wie we geworden zijn. Dat we voor de zonde kozen. Gods Geest laat die banden voelen om daarvan te bevrijden. Er komt verlangen om naar Gods wet te leven, naar Zijn wil te handelen. De Geest buigt onze wil naar Gods wil. De Geest brengt het schepsel naar zijn Schepper terug.

Deze verbondenheid aan God en gebondenheid aan Zijn wet is echte vrijheid. Zoals een vis alleen leven kan in het water, zo kan het schepsel alleen leven in Gods geboden. Voor een vis is het de dood buiten het water. Voor een kind van God is het de dood los van God te zijn. Alles wat hij is, is hij door Christus. De mens heeft geen zelfstandigheid in zichzelf. Hij is schepsel van God. We moeten naar God terug. Dat kan door de genade van God, waardoor Hij Zijn Geest heeft uitgestort op alle vlees. Eeuwig vrij van banden van zonde en dood. Mag u dat weten? Of probeert u het nog altijd zelf met uw godsdienst? Dan gaat u verloren. Nee, laat u redden, in Christus, door de Heilige Geest, tot God.