We zouden meer brieven moeten schrijven?

„Wat zou het mooi zijn als jongeren ook weer echt gaan schrijven. Schrijven dwingt je om ergens dieper over na te denken en het voorkomt een vluchtige manier van contact. Uit brieven leer je iemands diepste gedachten kennen.

Brieven zijn waardevol. Een brief is een persoonlijke boodschap, in mijn geval: gericht aan het kind. Je bent met ze in gesprek. Brieven maken contact laagdrempelig. Even ben je allebei mens, met herkenbare worstelingen en vragen. De brieven zijn uit praktisch oogpunt per mail via de ouders verstuurd. Ze hadden wel de vorm van een brief.”

Wat is de boodschap van deze coronacrisis voor jongelui?

„Ik heb in de brieven geprobeerd door te dringen tot de kernboodschap van Gods roepstem in de leef- en denkwereld van een kind. Corona is niet alleen Gods straffende hand. De Heere is ook onverdiend goed dat hij ons wakker wil schudden vóór we dodelijk-slapend onze levensreis beëindigen. Ik heb de ernst voelbaar willen maken als we al die roepstemmen aan ons voorbij laten gaan.”

Hoe leg je dit op een positieve manier uit aan kinderen in de basisschoolleeftijd?

„Ik heb geprobeerd me in te leven in de gevoelens die kinderen kunnen hebben. Ze hebben leiding nodig om met al die gevoelens om te gaan. Ik heb mijn best gedaan om een boodschap over te brengen, die onder Gods zegen, een ‘positieve’ uitwerking mag hebben. En dat is: „Ontwaakt gij die slaapt.””

We willen allemaal dat het weer ‘normaal’ wordt. Kinderen willen weer normaal naar school.

„Begrijpelijk. Maar alles wat we meer krijgen dan wat we verdienen, is niet ‘normaal’. En als ik dat schrijf aan kinderen, dan sluit ik mijzelf met alle ouders daarbij in. Hoe meer welvaart, hoe meer recht wij onbewust denken te hebben op gezondheid en voorspoed. Niet voor niets wordt er weleens gezegd: „Danken in tijden van voorspoed is moeilijker dan bidden in tijden van tegenspoed.”

Natuurlijk hopen we allemaal dat de ziekte afneemt en de overheidsmaatregelen minder kunnen worden. Maar als deze crisis dan niets heeft nagelaten, kan het ‘normaal leven’ gevaarlijker zijn dan een leven met beperkingen in afhankelijkheid.”

Waarom zou het virus er nog steeds zijn? Wanneer gaat dit over? Hoe legt u dit aan kinderen uit?

„Toen ik begon te schrijven, had ik niet gedacht dat dit virus ruim een jaar later nog zo’n enorme impact op ons leven zou hebben. Zou het misschien komen doordat de Heere geen oprechte schuldbelijdenis ziet? Is het omdat deze roepstem nog voor velen tot zegen zal zijn? Zijn dit blijvende oordelen? Antwoorden kan geen mens geven! We weten dat de Heere Zijn eigen raad volvoert. Laten we de tijd niet vullen met het zoeken naar alle antwoorden, maar onszelf afvragen: „Heb ik olie in mijn vat als de Bruidegom komt?””