En inderdaad, er kwam een serie luchtaanvallen zoals nooit eerder in de geschiedenis vertoond. De stad Londen werd 57 achtereenvolgende nachten gebombardeerd, en daarna volgden nog eens zes maanden van regelmatig geweld.

Het eerste jaar van Churchills premierschap werd daarmee inderdaad overheerst door bloed, zweet en tranen. In zijn boek ”Churchill en de Blitz. De grandioze misère” tekent de Amerikaanse journalist en schrijver van non-fictieboeken Erik Larson uitgebreid wat er gebeurde.

Onverwacht waren de aanvallen van de Duitsers op Engeland niet. Ook tijdens de Eerste Wereldoorlog was Londen op die wijze geraakt – sindsdien waren de bommen alleen groter geworden.

De grote aanval begon op 13 augustus 1940. Een vloot van 500 Duitse bommenwerpers en 1000 jachtvlieg­tuigen drong het Britse luchtruim binnen. Aanvankelijk richtten ze zich op andere steden, maar van lieverlee werd Londen het doelwit. Verschrikkelijk is het geweest.

Sommige nachten leek de hele stad wel in brand te staan, zo veel effect hadden de verraderlijke brisantbommen. Tot mei 1941 werden er 1 miljoen huizen vernield en vielen er door de aanvallen 40.000 Britse burgerdoden.

Verzet was onmogelijk; de enige opdracht was ten aanval te gaan en boven Duitse steden meer dood en verderf te zaaien.

Erik Larson beschrijft het allemaal zo toegankelijk dat hij ervoor waarschuwt dat het geen fictieboek is. Het boek heeft wel, net als Churchill zelf misschien, wat last van overgewicht. Het verhaal over de aanvallen begint eigenlijk pas op bladzijde 200. En dan gaat het door tot bladzijde 638. Een boek dus voor de echte oorlogsliefhebbers.

Boekgegevens

Churchill en de Blitz. De grandioze misère, Erik Larson; uitg. Xander Uitgevers; 732 blz.; € 34,99