Opinie

Stof genoeg tot zelfreflectie op biddag na één jaar corona

Velen zullen zich de biddag van 2020 herinneren als de dag waarop langzamerhand de ernst van het coronavirus tot hen doordrong.

Hoofdredactie
9 March 2021 15:45
beeld RD
beeld RD

Italië zat al op slot, huwelijken, kerkdiensten en sportwedstrijden waren er verboden. Op de dag vóór biddag werden in Nederland de eerste grote evenementen geannuleerd. De dag erna kwam het verbod op bijeenkomsten met meer dan honderd personen. Later in het jaar verwezen andere media –ten onrechte– naar de biddagdiensten als reden voor verspreiding van het virus in de Biblebelt.

Intussen is er een jaar vol moeite en zorg verstreken. Vaak werd de vraag gesteld naar de diepere oorzaak: waarom overkomt deze ziekte de mensheid? Calvijn waarschuwt hierbij voor terughoudendheid. Er zijn mensen die van Gods werken een rekensom durven maken en snel een oordeel uitspreken. De reformator noemt hen dwaas en brutaal. De bewonderenswaardige wijze waarop God de wereld bestuurt, is een afgrond waarvan kleine mensjes de diepte niet kunnen peilen en die ze dus maar eerbiedig moeten aanbidden, stelt hij. Daar past de mens bescheidenheid.

Die waarschuwing is op z’n plaats voor hen die al te gemakkelijk verbanden leggen tussen de gebeurtenissen van het laatste jaar en profetieën uit het Bijbelboek Openbaring. Diezelfde voorzichtigheid is gepast bij het leggen van een rechtstreeks verband tussen het coronavirus en bepaalde zonden in deze tijd. Dat is het verwijt wat de oud gereformeerde ds. Kort –ten onrechte– trof, alsof hij homo’s wil verbannen omdat ze de schuldigen zijn van deze pandemie.

16874526.JPG
Velen zullen zich de biddag van 2020 herinneren als het moment waarop de coronacrisis begon. beeld EPD, Jens Schulze

Maar laten christenen van de weeromstuit niet vervallen in het andere uiterste, zodat ze niets meer durven te zeggen. Wie de huidige coronapandemie ‘afschaalt’ tot een gemiddelde griepgolf, doet niet alleen onrecht aan de cijfers maar ook aan God. En wie in verband met deze ziekte de woorden zonde en bekering niet in de mond durft te nemen, verliest een essentieel Bijbels grondpatroon uit het oog. Maar voor de concrete invulling daarvan hoeven christenen de deur niet uit. Dat is ook waar ds. Kort vorig jaar in zijn brief allereerst toe opriep: onderzoek naar kerkelijke lauwheid en een oproep tot een kerkelijke reformatie.

Vanouds werden op biddagen volkszonden beleden en de overheid gemaand om ertegen op te treden. De noodzaak daartoe neemt toe, nu de regelgeving rond abortus opgerekt wordt en Bijbelse leefregels voor relaties vrijwel onbespreekbaar lijken. Maar het virus is meer dan het vonnis van God over het drogbeeld van de hedendaagse cultuur, alsof we het best zónder God kunnen. Laten christenen eerst dicht bij huis blijven en tot inkeer komen vanwege eigen en kerkelijke zonden. Ze kwamen langs, vorig jaar, in allerlei bezinnende artikelen zoals dat van prof. De Reuver: eigenwaan, zelfbeschikking, omarming van de wereld en verknochtheid aan de tijd van nu. Stof genoeg tot zelfreflectie aan de vooravond van biddag.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer