Het dragen van informele kleding gaat vaak samen met enige losheid. Mensen zijn ook sneller geneigd elkaar aan te raken. Zo niet in Denemarken. Hier zie je omhelzingen en hand-in-hand-lopen zelden in het openbaar.

Die losse kledingstijl van de Denen herinnert me aan het volgende. Op een zonovergoten morgen in juni maakte ik me als examinator gereed voor een scriptieverdediging – onderdeel van mijn werk hoogleraar. De studente was op haar paasbest gekleed. In rood gala en hooggehakt. Maar tot mijn niet geringe verbazing trad examinator Jeppe ons onbekommerd in korte broek en sandalen tegemoet. Weliswaar een ‘nette’ korte broek, naadloos passend bij zijn keurige overhemd en degelijk donkerbruine sandalen. Maar toch leek hij meer op een studentikoze schoolmeester die net terug van de camping is, dan op een examinator.

Denen gaan dus nogal informeel gekleed en geschoeid. Zelfs tijdens allerlei officiële plechtigheden. Vanwege mijn werk woon ik nogal eens een promotie of een inauguratie bij. Vaak doen collega’s vlak voor zo’n plechtigheid snel een blazer over hun t-shirt aan om deze daarna weer haastig uit te trekken. Alsof het dragen ervan een noodzakelijk kwaad is.

Een pak krijgt overigens waardering. Maar een stropdas is echt teveel van het goede. Die enkele keer dat ik met stropdas loop, voelt dan ook vrij ongemakkelijk en leidt niet zelden tot starende blikken. Suggereren die dat je te veel wilt opvallen, of is het bewondering? In ieder geval vragen sommige collega’s steevast wanneer ik die das weer af doe.

Het doet me denken aan die momenten dat ik de metro instap en velen vol verwondering naar mijn gepoetste bruinleren schoenen staren. Deze keurige, maar toch vrij doorsnee stappers vallen op te midden van de talloze sneakers. Hier en daar zie je ook wel mensen met zwart gelakt schoeisel, maar bruinleren schoenen zijn echt nergens te bekennen en schijnen in Kopenhagen een bijzonderheid te zijn.

Vooral in de zomer bepalen t-shirts, shorts en luchtige jurken met daaronder sneakers of sandalen het straatbeeld. De kleding die men draagt is weliswaar informeel, maar ziet er wel netjes uit. Men is wars van ordinaire, schreeuwerige outfits. Het is vooral functioneel: gemakkelijk en onopvallend. Het weerspiegelt daarmee de volksaard. Denen zijn beleefd en bescheiden, spreken op gedempte toon en vermijden opvallend en uitbundig gedrag. Toen mijn kinderen eens wat al te uitgelaten aan de stangen in de metro hingen, werden ze met afkeurende blikken aangekeken.

Deze informele kledingcultuur heeft zo zijn voordelen. In ieder geval hoeft je je niet al te druk te maken over de outfit die je aanhebt. Zelden draag ik nog een pak – en al helemaal geen stropdas. Het kostuum hangt inmiddels al maanden op mijn kantoor. Maar om nu in t-shirt, 
spijkerbroek en sneakers rond te struinen? Dan maar een tussenweg: een proper overhemd, soms met blazer, en een keurige broek met daaronder nette stappers. Een dergelijke outfit ontvangt vrijwel overal waardering. Ook hier in Denemarken.