„In welke dingen de engelen begerig zijn in te zien.”

In het heilige der heiligen stond de ark van de verbonds. Daarop bevonden zich twee gouden cherubijnen, die met gebogen aangezichten voortdurend neerzagen op het met bloed besprengde gouden verzoendeksel. Daarop wijst de apostel Petrus, als hij zegt, dat engelen begerig zijn, om in te zien in de geheimen van de gekruiste Christus …, opdat wij door het geloof het leven zouden hebben in Zijn Naam.

Terwijl ons hier de heilige engelen, als met gebogen aangezicht op het verzoendeksel ziende, worden voorgesteld, komt de vraag op: Hoe moet dan een door God bekeerde en door Jezus’ bloed verzoende zondaar neergebogen zijn om dit heilige in de Allerheiligste te beschouwen! Want hierin is de gekruiste Christus het ware tegenbeeld van het verzoendeksel. In Hem openbaart zich het schouwtoneel van de goddelijke deugden en volmaaktheden. In Hem zijn de diepten der Goddelijke wijsheid en liefde verborgen, Die zo’n wonderbaar middel heeft uitgevonden tot verzoening voor arme verloren zondaren. Daar ziet men Gods majestueuze heiligheid en wraakoefenende gerechtigheid verenigd tegen de zonden in de straf, die Hij aan de Zoon van Zijn liefde geoefend heeft; in Hem Die aan het kruis voor de zonden van Zijn volk heeft moeten boeten (Romeinen 3:25).

We zien daarin ook geopenbaard de rijkdom van de goddelijke barmhartigheid, dat Hij voor hen, die toen nog Zijn vijanden waren, ja voor vloek en doemwaardige zondaren, Zijn eniggeboren Zoon heeft overgegeven tot zo’n smartelijke en schandelijke dood.

David Bruinings,
predikant te Amsterdam

(”De Leeuw uit de stam van Juda”, 1755)

David Bruinings (1704-1749) werd geboren in het Duitse Bremen. Hij studeerde theologie in Heidelberg. Zijn eerste gemeente was Florsheim, bij Worms. Van 1732-1740 stond hij in Neckarau. Daarna volgde Amsterdam. Daar was hij verbonden aan de Hoogduitse gemeente. Bruinings had goede contacten met de Herrnhutters. Zijn kerkenraad waardeerde dat niet.