„Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal aan God zijn rantsoen niet kunnen geven.”

Wat zal die arme vervolgde christen denken van al de heerlijkheid en volmaaktheid van deze wereld, als hij daarop terugziet? Weet u, arme dwaze mensen, wat een uitzinnigheid het is om uw zielen te wagen voor beuzelingen? U loopt gevaar aan al de grootste dingen voorbij te lopen voor een ogenblik arm genoegen. U zult u dan te laat beklagen.

Maar dit voorrecht is even kostbaar als het nodig is. Uw zielen worden nu gevangen gehouden onder dat vonnis van eeuwige gevangenis. U bent allen gevangenen, en u weet er niets van. Wat zult u geven tot lossing van uw zielen? Uw zonden en ongerechtigheden hebben u als kwaaddoeners verkocht aan de rechtvaardige Rechter van de ganse aarde; Hij heeft een vonnis geveld van uw eeuwige gevangenis onder de bewaring van de satan in de hel. Nu, wat wilt u geven om uw zielen te verlossen uit die put?

Hoe weinigen schatten de waardij van hun zielen? Dus offeren zij aan God iets van hun rijkdom daarvoor. Menen niet velen van u dat u voor de zonden voldaan hebt, indien u een burgerlijke munt aan de rechter betaalt? Velen menen dat hun tranen en droefheid voor hun zonden een prijs kunnen zijn aan de gerechtigheid, vooral als dat samengevoegd is met verbetering in de toekomende tijd; en zo begrijpen de mensen dat hun zonden vergeven en hun zielen verlost zijn.

Hugo Binning
predikant te Govan

”Des zondaars heiligdom”, 1741