„Want wanneer zij zullen zeggen: Het is vrede en zonder gevaar, dan zal een haastig verderf hun overkomen.”

De roepstemmen worden niet gehoord, de tekenen niet opgemerkt, met dood en eeuwigheid wordt gespot, de boze dag ver uitgesteld. En alle zorg en bekommering is bij velen slechts om de dingen der wereld en om hun goederen te vermeerderen, is slechts om de ijdelheid van dit leven en de vermaken van de wereld te genieten. Wanneer zij zullen zeggen: Het is vrede en zonder gevaar, dan zal een haastig verderf hun overkomen (1 Thessalonicenzen 5:3), ziedaar een teken.

Het is vrede en zonder gevaar, roept men algemeen, zowel in godsdienstig als in staatkundig opzicht. Het is vrede en zonder gevaar, roept de wereld, nu wij in zo’n verlichte eeuw leven. En al ontstaan er al enige woelingen in de godsdienst, er is nochtans geen gevaar te vrezen, want ieder heeft vrijheid van denken, en de tijden van godsdienstoorlog en oorlog zijn niet te verwachten. Het is vrede in Nederland, roept men, en zonder gevaar, terwijl het een bedrieglijke vrede is, niet ongelijk aan die stilte in de natuur, kort voor de uitbarsting van een verschrikkelijk onweer. Wanneer zij nu zullen zeggen: Het is vrede en zonder gevaar, dan zal een haastig verderf hun overkomen. Dit is dus ook een teken van het laatste der dagen, zowel als het horen van oorlogen en geruchten van oorlogen, uit bijna alle koninkrijken der wereld.

Ds. G. F. Gezelle Meerburg, predikant te Almkerk

(”Leerrede over Lukas 12:54-57”, 1838)