Ruim dertien jaar geleden kwam ik werken op het kantoor van Stichting Israël en de Bijbel, die de hele Bijbel wil teruggeven aan het Joodse volk. Want ook het Nieuwe Testament behoort tot hun erfgoed. Dat Joodse mensen niet meteen enthousiast op het Nieuwe Testament zouden reageren, kon ik me wel voorstellen, hoewel het me regelmatig heeft verrast hoe open ze ervoor staan. Maar waar ik vooral van ben geschrokken, is de terughoudende tot ronduit negatieve reacties van christenen op dit werk. Vooral van hen die zeggen het Joodse volk lief te hebben.

Kracht van God

Ik begrijp dat Joodse mensen achterdochtig zijn als het Nieuwe Testament of het Evangelie genoemd wordt, door alles wat in de geschiedenis van de kerk is voorgevallen, al doet het me verdriet dat ze het Evangelie als een ”anti-Joodse doctrine” zijn gaan zien.

Wat ik helemaal níet begrijp, is dat sommige christenen het negatieve beeld (onbedoeld) lijken te versterken. Ze vinden dat we Joodse mensen niet meer mogen ‘lastigvallen’ met het Evangelie. „We hebben al genoeg kwaad gedaan.” Maar waarom willen we zo graag ”bruggen bouwen” en ”vrienden zijn”, maar niet het kostbaarste wat we hebben met hen delen? Waarom wordt deze „kracht van God tot zaligheid” door sommige christenen in één adem genoemd met ”kwaad doen”? Het is geen menselijk product dat wij graag aan de man willen brengen, maar een kracht van God (Romeinen 1:16). Het gaat over de Messias, naar Wie Mozes en de profeten reikhalzend hebben uitgezien.

Trouw

Waren de leer van de Arische Übermensch, de wreedheid, het geweld, de veroveringsdrang en de behoefte aan macht van de nazi’s op het Nieuwe Testament gebaseerd? Of waren de echte christenen mensen zoals de familie Ten Boom en zovele anderen die tijdens de Tweede Wereldoorlog met gevaar voor eigen leven Joodse mensen in hun huis verborgen, verzet boden en lieten blijken verbonden te zijn met het Joodse volk?

Waar gaat het Evangelie over? Wat leerde de Heere Jezus Zijn Joodse discipelen en ons? Wat heeft Hij voor ons en in de eerste plaats voor het Joodse volk gedaan? Als we die Waarheid niet vertellen, dan blijft de leugen regeren.

Wat in de geschiedenis van de kerk allemaal is uitgespookt, heeft niets te maken met de boodschap van het Evangelie. Het probleem is dat we die boodschap zijn gaan vereenzelvigen met de kerkgeschiedenis en zijn gaan geloven dat we daarom dat Goede Nieuws niet meer met het Joodse volk mogen delen. Het Evangelie is niet antisemitisch maar laat juist zien dat God trouw is aan Zijn volk, Zijn beloften nakomt en door Zijn Zoon de weg bereid heeft tot een intieme relatie met Hem.

Opdracht

„We hebben ons recht verspeeld”, hoor ik soms. Het Evangelie verkondigen is echter nooit ons recht geweest. Het is een opdracht, als eerste aan Joodse discipelen gegeven.

Een deel van de kerk heeft deze opdracht ronduit slecht, met geweld en dus helemaal niet uitgevoerd en de boodschap vertroebeld en besmeurd. Zouden we er daarom niet alles aan willen doen om dit verwrongen beeld en de leugens te ontmaskeren en de Waarheid bekend te maken? Zou de liefde van Christus ons juist daartoe niet moeten aansporen? (2 Korinthe 5:14-21)

Thuisgekomen

Ik heb de afgelopen jaren veel getuigenissen van Messiasbelijdende Joden vertaald en een aantal van hen gesproken. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is dat ze zich nu nog meer met hun Joods-zijn identificeren. Ze hebben het gevoel thuisgekomen te zijn. Ze zijn bevrijd van angsten of woede en hebben zelfs boosdoeners kunnen vergeven (het in Gods hand kunnen geven). Er is een last van hen afgevallen. Ze hebben een vrede leren kennen die alle verstand te boven gaat en bijna altijd vragen ze ons of we hen willen helpen om dit aan hun Joodse volksgenoten bekend te maken.

De auteur is sinds 2007 werkzaam als secretaresse bij Stichting Israël en de Bijbel en heeft in die functie veel vertaalwerk verricht, onder meer het boekje ”Joden hebben Jezus niet nodig & andere misvattingen” van Avi Snyder. >>israelendebijbel.nl