Invoering van rouwverlof zeker het overwegen waard
De Tweede Kamer heeft het plan van het kabinet om het partnerverlof bij de geboorte van een kind uit te breiden van twee naar vijf dagen goedgekeurd. Het argument: het is belangrijk voor de vader om de eerste dagen bij het gezin en de nieuwe boreling te zijn. Twee dagen vrij is te kort. Vijf dagen vrij is beter, maar volgens een meerderheid van de Tweede Kamer kan het nóg beter. Medio 2020 krijgen partners daarom de mogelijkheid vijf weken ouderschapsverlof op te nemen in het eerste halfjaar na de geboorte. Het UWV betaalt de ouder dan 70 procent van het loon uit.
Minister Koolmees (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) noemde de uitbreiding „een grote sprong vooruit.” De Wet invoering extra geboorteverlof (WIEG) is volgens hem goed voor de band tussen ouder en kind en voor de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt.
De SGP vindt vooral de vijf weken ouderschapsverlof die vanaf 2020 opgenomen kunnen worden toch wat te veel van het goede. Kamerlid C. Stoffer zette de lamp in de Tweede Kamer daarom eens op de andere kant van het leven. Hij pleitte voor de invoering van een week rouwverlof bij het sterven van geliefden. „Het overlijden van een geliefde heeft grote impact. Je hoofd staat er dan niet naar om gewoon door te werken”, aldus de SGP’er. „Als we het vaderschapsverlof uitbreiden naar twee weken, zitten we op het Europese gemiddelde en houden we daarnaast ook nog ruimte voor een verlofregeling bij rouw. Als je je te veel richt op alleen verlof bij het ”lief”, is er geen financiële ruimte meer voor een verlofregeling bij de verwerking van ”leed”.”
Hoewel het een beetje bitter lijkt om in een debat over geboorteverlof te praten over rouwverlof, maakt Stoffer hier meer dan één belangrijk punt. Natuurlijk is het niet verkeerd om te kijken of de verlofregeling bij de geboorte van een kind goed is geregeld. En er is niets mis mee om dat verlof uit te breiden van twee naar vijf dagen, zodat de vader na de geboorte tenminste niet direct weer aan het werk hoeft. Maar schiet de wetgever met die vijf verlofweken in de tijd die volgt weer niet door naar het andere uiterste? En wat schieten vader en kind ermee op als hier ook de agenda achter zit dat moeder zo snel mogelijk weer aan het werk moet kunnen?
Daarnaast is de aandacht die Stoffer vraagt voor rouwverlof een zaak die niet minder de aandacht verdient. Het verliezen van een geliefde grijpt zeer diep in. Met het drama van de vier omgekomen kinderen in Oss nog vers in het geheugen, behoeft dat verder geen enkele uitleg. Een kind verliezen is verschrikkelijk, zeggen ouders die het meegemaakt hebben. Tegelijk is het ook zo dat verlies nooit vergeleken mag worden. En het is ook niet te meten. Maar alle rouw heeft wel gemeenschappelijk dat er tijd voor nodig is. Veel tijd soms. Dat zal in de meeste bedrijven individueel geregeld kunnen worden, maar het is goed als de overheid ook oog heeft voor dit onderdeel van het leven.
