Dr. Carson, hoogleraar in de Verenigde Staten, sprak vrijdag in Hamburg op de achtste conferentie van Evangelium21, een platform van reformatorische evangelicalen in Duitsland. Hij wees op de vele beloften die er in de Bijbel staan over de verhoring van het gebed. Zoals in Johannes 16:23: „Al wat gij de Vader zult bidden in Mijn Naam, dat zal Hij u geven.”

Bidden in de Naam van Jezus betekent volgens dr. Carson niet dat christenen zich in hun gebeden altijd direct tot Jezus moeten richten. Uit de Bijbel blijkt dat mensen in het gebed zowel tot God de Vader als tot de Zoon spreken. „En vaak denk je er helemaal niet bij na tot welke Persoon in de Drie-eenheid je je richt. Dominant in de Bijbel is het gebed tot de Vader, in de Naam van Jezus, met de hulp van de Heilige Geest.”

De woorden „in Jezus’ Naam” mogen ook niet consequent achterwege worden gelaten, vindt hij. „Mensen uit een liberale traditie bidden tot God, maar niet in de Naam van Jezus. Dat zou moslims, Joden of boeddhisten voor het hoofd kunnen stoten. Maar bidden tot God zonder Christus, Die de gebeden mogelijk maakt, is antichristelijk.”

Offer

Dr. Carson, die samen met de Amerikaanse predikant Tim Keller in 2005 het evangelicale netwerk The Gospel Coalition oprichtte, ging in de Bijbel verschillende passages over het gebed langs. Daaruit blijkt onder meer dat christenen erop moeten vertrouwen dat Jezus de enige Weg tot God is. „We komen dan tot de Vader in Jezus’ Naam. Alleen door wat Hij voor ons gedaan heeft aan het kruis hebben we het recht om tot God te naderen.”

In het Oude Testament was het niet anders, aldus de nieuwtestamenticus. „Ook de gebeden van Gods verbondsvolk moesten bezegeld worden door offers. Wij mogen tot God naderen op basis van het verbond dat bezegeld werd door het offer van Jezus Christus.”

Uit de Schrift blijkt verder dat het gebed in de Naam van Jezus „verankerd is in een intieme vriendschap met Jezus.” Ook leidden zulke gebeden tot vreugde in God, aldus dr. Carson. „Het gebed in Zijn Naam is gegrond op het zoenoffer van Jezus Christus. Daarna volgt een leven in gehoorzaamheid en geloof.”

Onderdanig

Ook in het huwelijk moet Christus centraal staan, zei dr. Bryan Chapell, predikant van Grace Presbyterian Church in Peoria (Illinois) in de Verenigde Staten. Hij wees op Efeze 5:22 en 23, waarin staat dat de man het hoofd is van de vrouw, zoals Christus het Hoofd van de gemeente is. Vrouwen worden opgeroepen hun eigen man onderdanig te zijn.

In de seculiere samenleving zijn dat nogal controversiële teksten, weet dr. Chapell. „Maar ook in de kerk. Een jaar of twintig geleden moest ik christelijke mannen eraan herinneren hun gezag niet te misbruiken, omdat Christus Zichzelf voor de kerk heeft overgegeven. Sindsdien hebben vrouwen zich sterk gemaakt voor gelijkberechtiging in de samenleving. Nu moet je mannen eraan herinneren dat ze hun gezag moeten gebruiken, maar wel in dienst van anderen.”

Ook de onderdanigheid van de echtgenote moet volgens dr. Chapell gericht zijn op de ander. „Het grote voorbeeld van gezag is Christus, het grote voorbeeld van onderdanigheid is de kerk. We zeggen niet dat de kerk haar gaven niet moet gebruiken. Nee, ze moet die in dienst van anderen stellen. Vrouwen moeten de gaven gebruiken die ze hebben gekregen, soms ook om hun echtgenoot te corrigeren als die een on-Bijbelse weg gaat.”

Strijd

Dr. Chapell, die samen met zijn vrouw een boek over het huwelijk schreef (”Each for the other”), benadrukte hoe belangrijk het is dat een predikant steun krijgt van zijn echtgenote.

Het werk in de gemeente brengt bijvoorbeeld strijd met zich mee, aldus de Amerikaanse predikant. „Toen ik nog studeerde, kreeg ik een advies van mijn docent Ian Malcolm Tate. Hij zei: „Strijd en zegeningen komen nooit alleen, maar altijd tegelijk. En dat ligt niet aan jou.” Ik bedankte hem beleefd voor zijn woorden, maar pas later leerde ik wat ze betekenden. Als beginnend predikant dacht ik: „Als ik alles goed doe, dan gaat alles goed.” Maar dat klopt niet. Je kunt alles goed doen en toch strijd ervaren. En andersom: je kunt alles fout doen, maar God kan toch Zijn zegen geven. In alles zijn we afhankelijk van Hem.”