Wilders speelt, in zijn tweede termijn, de zaak hoog op door te verwijzen naar artikel 68 van de Grondwet, dat het kabinet verplicht is alle relevante informatie aan de Kamer te geven. „Hier staat niet dat De Volkskrant die informatie moet geven.” Wilders dient een motie van wantrouwen tegen Rutte in.

Ook Marijnissen is zeer kritisch over het beleid van Rutte.

Kuzu herhaalt nog eens de term “teflon-Rutte”: „Hij ontspringt voor de zoveelste maal de dans. En hij maakt weer eens van een olifant een mug.”

Ook Krol vindt dat Rutte „de pro-actieve informatieplicht aan de Kamer heeft verzaakt”.

Asscher: „Het is in deze kwestie vlek op vlek, smoes op smoes, leugen op leugen. Voor een premier is het van groot belang dat hij landsbelang en partijbelang van elkaar weet te scheiden.”

Klaver: „Dit is de eerste grote kras op het blazoen van dit kabinet. Dat komt niet in de eerste plaats door de minister van Buitenlandse Zaken, maar door de wijze waarop de coalitie met deze kwestie is omgegaan.”

Voor de SGP „is de kous afgedaan nadat minister Zijlstra verantwoordelijkheid heeft genomen en is afgetreden”, stelt Van der Staaij. Volgens hem is artikel 68 van de Grondwet „slechts zijdelings aan de orde”, aangezien het ging om „uitlatingen van een fractievoorzitter op zijn partijcongres”.

Van der Staaij steunt de motie van wantrouwen daarom niet. Dat doen Baudet en Ouwehand wel.