De rooms-katholieke bisschoppen bevestigen hun waardering voor de zorgvuldigheid waarmee zo veel mensen zich inzetten voor patiënten met een ernstige psychiatrische aandoening, schrijven ze in de verklaring. „We beseffen hoe moeilijk en delicaat de begeleiding kan zijn van mensen in zo een schrijnende situatie. Toch willen we als bisschoppen herhalen wat we reeds vroeger over euthanasie hebben verklaard. We kunnen evenmin akkoord gaan met de mogelijkheid om die toe te passen bij niet-terminale patiënten met een psychiatrische aandoening.”

De bisschoppen onderstrepen dat hun standpunt niet betekent dat ze de lijdende mens in de steek laten. „We zijn ons ervan bewust hoe groot het psychische lijden kan zijn en hoe radeloos en uitzichtloos een mens in deze situatie kan worden. Juist dan komt het erop aan hen nabij te blijven en niet los te laten. Dit vergt een specifiek palliatief zorgaanbod voor patiënten met therapieresistente psychische aandoeningen.”

De bisschoppen benadrukken dat vragen omtrent euthanasie niet alleen door christenen worden gesteld, maar onderwerp zijn van maatschappelijk debat. „Het zijn fundamentele vragen: Wat maakt ons tot mensen? Wat vereist een menselijke samenleving? Er is een grens en een verbod dat van oudsher geldt. Als we daaraan raken, raken we aan de fundamenten zelf van de beschaving. Daarom roepen we op tot grote terughoudendheid en volgehouden dialoog.”