De universitair docent diaconaat aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) sprak zaterdag tijdens de Landelijke Diaconale Dag, die was georganiseerd door Kerk in Actie, de diaconale afdeling van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). De bijeenkomst, die normaliter in het Beatrixtheater in Utrecht plaatsvindt, werd zaterdag live uitgezonden vanuit de Mauritskazerne te Ede. Het thema van de onlinebijeenkomst was ”Samen leven doe je niet alleen”.

Tijdens de opening benadrukte ds. Judith van den Berg-Meelis van de protestantse gemeente Roermond het belang van het samen leven in deze tijd. De predikant vroeg de mensen zich niet op te sluiten in hun eigen kerk. Ze verzocht hen in gesprek te gaan met mensen die negatief denken en opgesloten zitten in hun eigen bubbel, contact te zoeken met hen die bang zijn en anderen die eenzaam zijn. „Christenen moeten een licht zijn. Ze moeten het gesprek aangaan om het samen uit te houden.”

Eetclub

Dr. Meijers sprak over de rol van de maaltijd in het diaconaat en benoemde het eigene van het diaconaat met drie p’s: profetie, presentie en een pannetje soep. Bij profetie gaat het om gerechtigheid en rechtvaardigheid. Presentie heeft te maken met aanwezigheid. Het pannetje soep heeft betrekking op barmhartigheid en het geven van hulp. Ze zijn volgens dr. Meijers alle drie nodig.

De universitair docent noemde de kerk de „eetclub van Christus” en de diakenen de „serveersters aan de maaltijd van Christus”. De „eetclub” moet volgens dr. Meijers de deuren naar de wereld wagenwijd openzetten „om brood te delen en te breken met mensen in nood en hun verhalen terug te brengen in de kerk. Het diaconale werk kan niet zonder tafel.”

Meijers vindt het belangrijk dat diakenen dienen bij het heilig avondmaal. Dat sacrament wordt in haar kerk momenteel niet gevierd met brood en wijn, maar er was, zo vertelde ze, gekozen voor bakjes met brood en druiven.

Dr. Meijers voerde een pleidooi voor het houden van diaconale maaltijden in de kerk. „In de Vroege Kerk aten de mensen ook in de kerk en herdachten ze Christus. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Heiligheid en alledaagsheid kunnen samengaan.”

Voedselbank

Clara Sies, die als medeoprichter van de Voedselbank een van de sprekers was, kreeg de vraag voorgelegd of diakenen de taak van de Voedselbank kunnen overnemen. Haar antwoord was resoluut „nee”. Het is volgens Sies niet alleen een onmogelijke opgave; ze is ook bang dat de kerk veel goodwill is kwijtgeraakt in de samenleving.

Om die terug te krijgen, raadde ze aan dat de diakenen uit de kerkdeuren stappen en in hun omgeving op zoek gaan naar activiteiten. „Ze kunnen een bijdrage leveren aan allerlei organisaties. Ga niet oeverloos vergaderen. De praktische dingen liggen op straat. Zoek een lokaal initiatief en sluit aan. Ga je niet als kerk profileren, want dan werp je een drempel op.”

Webinar

In een Webinar kwamen allerlei voorbeelden voorbij van wat mensen in deze tijd kunnen doen om geld op te halen voor goede doelen. Het blijkt met een beetje creativiteit mogelijk om verkoopacties te houden via andere kanalen, zelfs vanuit de eigen tuin. Een gemeente die op andere jaren een oogstmarkt had, zette de producten dit najaar op de foto en startte een webshop. Het ging prima. „De jam was binnen enkele dagen uitverkocht.”

125e Landelijke Diaconale Dag?

Op de uitnodiging stond vermeld dat het de 125e Landelijke Diaconale Dag is.

In 2013 was er echter ook al sprake van de 125e editie. Toen werd gesteld dat de eerste gereformeerde Centrale Diaconale Conferentie (CDC) in 1888 plaatsvond in de Amsterdamse Keizersgrachtkerk, de kerk van Abraham Kuyper, die zondag precies honderd jaar geleden is overleden.

In de jaren erna werden de bijeenkomsten gehouden in Kampen, Rotterdam, Arnhem, Utrecht, Zwolle, Leeuwarden en Amersfoort. In 1910 kwam de eerste hervormde diakenendag tot stand, de Algemene Diaconale Vergadering (ADV) in de classis Alkmaar. Vanaf 1984 werden de bijeenkomsten samengevoegd.

Conclusie: de getallen 132, 110 of 36 lijken meer van toepassing te zijn dan het getal 125.