„Dat het alles moest vervuld worden wat van Mij geschreven is in de Wet van Mozes en de Profeten en de Psalmen.”

Op welke wijze de komst van Christus in het vlees om te lijden en te sterven en in te gaan in Zijn heerlijkheid, door Zijn opstanding en hemelvaart heeft plaats gehad, zien wij in het Nieuwe Testament. Ons blijft dus hier ter plaatse nog alleen over om de wijze van ontwikkeling van de belofte in het Oude Testament meer van nabij te beschouwen.

De ontwikkeling van de belofte van de Messias of de Christus in het Oude Testament is historisch. Maar de historie en vooral de heilige historie bevat vele (aspecten). God heeft aan Zijn volk wetten, instellingen en plechtigheden gegeven, waarin Hij insgelijks de belofte van Zijn Zoon heeft neergelegd. Ja, Hij heeft zelfs de stamvaders en leidslieden van Zijn volk in sommige gevallen tot voorbeelden gesteld van de Heerlijke, Die komen zou, om ook zo de verwachting van de gelovigen levend te houden door alle tijden heen. De profetieën werden, hetzij in woorden of in gezichten, door God gegeven met de bepaalde vingerwijzing op de Messias. Zoals de moederbelofte, de zegen van Jakob over Juda, de belofte aan David, sommige uitspraken en gezichten van al de profeten, bijzonder van Jesaja, Ezechiël en Daniël.

Isaac da Costa, schrijver en dichter te Amsterdam (”Bijbellezingen”, 1879)