De toenemende meningsverschillen blijken uit onderzoeken van onder andere het Algemeen Dagblad van donderdag. De cijfers laten een sterke toename zien van mensen die de regels willen versoepelen. Deze personen wijzen met name op de flinke daling van het aantal ziekenhuisopnames en sterfgevallen.

Ook vinden de critici dat de aanpak van het coronavirus sterk is overtrokken. Daarbij wordt vaak een vergelijking gemaakt met een griepepidemie, waarbij geen extra maatregelen worden getroffen. Opvallend is dat de ergernis van de criticasters vaak diep zit. Er wordt stevige taal gebruikt en sommigen voeren felle acties tegen het kabinetsbeleid.

Daarentegen zijn er ook steeds meer mensen die vinden dat de regering onvoldoende doet om het coronavirus te bestrijden. Zij wijzen op een mogelijke tweede golf, die al verschillende andere landen heeft getroffen. Daarom bepleiten ze juist een steviger aanpak.

Voor beide opvattingen zijn vele deskundigen te vinden die voor een (pseudo-)wetenschappelijke onderbouwing zorgen. En ja, wie heeft er dan gelijk?

Duidelijk is dat veel mensen zich minder of nauwelijks meer aan de regels houden. Ze willen terug naar het oude normaal. Hierbij geldt dat de houding deels wordt bepaald door het feit of iemand in zijn omgeving te maken heeft gehad met de ziekte.

De tweedeling is bijna overal te zien: in families, op het werk, de vereniging en in de kerken. Hierdoor zit het kabinet in een spagaat. Een toenemend aantal mensen wil minder strenge regels, terwijl ook een groter wordende groep juist een steviger aanpak bepleit. Bij beide groepen gaat het om ongeveer 40 procent van de bevolking, zo blijkt uit onderzoeken.

Om een verdere polarisatie te voorkomen en een effectieve corona-aanpak te realiseren, is het belangrijk dat het kabinet met een duidelijker en eenduidiger beleid komt. Nu is er steeds veel gedoe over allerlei (mogelijke) maatregelen.

De discussies over de corona-app, de noodzaak van een vaccin, de mondkapjes en de quarantaineplicht vergroten het vertrouwen in het kabinet niet. Hetzelfde geldt voor de verschillen in aanpak met vooral de ons omliggende landen.

Het kabinet moet een duidelijker koers varen en deze beter uitleggen en handhaven. Kritiek daarop mag, maar die dient wel respectvol en evenwichtig te zijn. Bij meer polarisatie is geen enkel land gebaat.

Voor de bestrijding van het virus is het echter ook essentieel dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid nemen en niet uitgaan van het oude normaal. Daarbij hoort –zeker vanuit christelijk perspectief– gehoorzaamheid aan de overheid. Essentieel is daarom dat er gebed is om Gods hulp voor de regering en de vele anderen die bij de aanpak zijn betrokken.