„De laatste van de vechtende fundamentalisten van deze eeuw is tot heerlijkheid geroepen”, reageert ds. Morris McDonald, predikant van de Bible Presbyterian Church, op de dood van de 95-jarige kerkleider. „Hij heeft talloze christenen wakker gemaakt voor het gevaar van de vrijzinnige theologie.”

Wie ervan overtuigd is in alles -inclusief de details- gelijk te hebben, jaagt illusies na. Wie dan ook nog eens predikant is met onmiskenbare gaven, stuit zeker op problemen. Dr. McIntire heeft ervan geweten. Hij streed onvermoeibaar voor de waarheid, maar eiste tegelijk onvoorwaardelijke gehoorzaamheid.

Carl McIntire werd in 1906 in het Amerikaanse Middenwesten geboren. Hij werd geïnspireerd door het lezen van theologen zoals Cornelius van Til en John Gresham Machen. Vooral het boek ”Wat is geloof” van Gresham Machen raakte hem. De jonge lezer besloot in Princeton onder Machen theologie te gaan studeren. Machen verlangde sterk de heerschappij van Christus in Zijn kerk erkend te zien.

In 1931 werd McIntire bevestigd in de Presbyterian Church van de VS (PCUSA). Kort na zijn bevestiging maakte hij reeds deel uit van de door Machen opgerichte presbyteriaanse onafhankelijke zendingsbond. Die bond was nodig om behoudende zendelingen te kunnen blijven uitsturen. Om deze koers werd zowel dr. McIntire als Machen door de PCUSA afgezet.

In 1936 voltrok zich -mede onder dr. McIntires leiding- een kerkscheuring. Dr. McIntire stond aan de kant van de premillenniumaanhangers, die een totaal alcoholverbod voorstonden. Met hen vormde hij de Bible Presbyterian Church. Aan de andere kant stonden de presbyterianen die zich rond het Westminster Seminary schaarden en de Orthodox Presbyterian Church vormden. Tegelijk werkte dr. McIntire eraan mee zijn oude leermeester Machen uit de zendingsbond te stemmen.

Later werd hij de aanjager van diverse organisaties: hij richtte het tijdschrift ”Christian Beacon” op, begon een radioprogramma en richtte de International Council of Christian Churches (ICCC) op, als tegenhanger van de door hem fel bestreden Wereldraad van Kerken. Dat laatste leverde hem de warme sympathie op van behoudende christenen.

Dr. McIntire was een groot denker, een hard werker, in de omgang een beminnelijk man met radicale keuzes. Zijn scherpe protest in de Wereldraad bracht hij met overtuiging, maar in alle vriendelijkheid.

Omdat dr. McIntire niet tot preses van zijn kerk werd gekozen, stapte hij op en vormde de Bible Presbyterian Church Collingswood. Overigens zijn er inmiddels weer toenaderingspogingen tussen de oude broederkerken, zodat hij vanuit zijn oude kerk wordt begraven.

Dr. Carl McIntire was vanaf zijn jonge jaren een gedreven predikant die het hart van velen raakte. De ironie van zijn leven is de breuk met zijn leermeester Machen, omdat deze volgens dr. McIntire te veel macht had gekregen - ironische woorden van een man die later zo veel macht naar zich toetrok. Calvijn heeft ooit de vinger gelegd bij het feit dat zelfs de meest godzalige en briljante geesten hun beperkingen hebben.

Dr. Carl McIntire zal herinnerd worden als de man die een bijbelgetrouwe theologie bepleitte, zich blijvend tegen de Wereldraad keerde en een niet-gereformeerde theologie telkens weer heeft willen ontmaskeren.