Dat blijkt uit het statistisch overzicht in het maandag verschenen Kerkelijk Jaarboek van de GG. Een jaar eerder telde het kerkverband 107.664 (doop)leden; toen was voor het eerst in jaren sprake van een daling van het ledental.

In 2019 werden in de GG 1920 kinderen of volwassenen gedoopt, terwijl er 586 (doop)leden overleden. In hetzelfde jaar legden in totaal 1184 mensen openbare geloofsbelijdenis af.

Lees ook

Ledental Gereformeerde Gemeenten in 2018 licht gedaald

Aan het kerkverband onttrokken zich 2128 mensen. De meesten hiervan gingen over naar de Protestantse Kerk in Nederland (784 personen) of de Hersteld Hervormde Kerk (531 personen); 128 leden en 241 doopleden onttrokken zich aan het kerkverband zonder over te gaan naar een andere kerk.

In hetzelfde jaar traden 894 personen toe tot de GG. In de meeste gevallen betrof dit een overkomst uit een ander kerkgenootschap, voornamelijk vanuit de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (299 personen) of de Oud Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) (171 personen). Als buitenkerkelijke trad in 2019 één persoon toe.

Predikanten

Evenals in de twee voorgaande jaren telden de GG in 2019 151 gemeenten; 61 predikanten deden dienst in het kerkverband, twee meer dan een jaar eerder.

Het jaarboek bevat ook de gegevens van de Netherlands Reformed Congregations (NRC), de zusterkerk van de GG in Canada en de Verenigde Staten. De NRC telden in 2019 24 gemeenten, gediend door tien predikanten – een minder dan een jaar eerder. Het kerkverband telde per 31 december 11.497 leden, een stijging van 88 (doop)leden ten opzichte van een jaar eerder.

Emancipatiedenken

Ds. J. M. D. de Heer, lid van het deputaatschap vertegenwoordiging en voorlichting, schrijft in het jaaroverzicht over 2019 naar aanleiding van de vraag uit Psalm 4:7: „Wie zal ons het goede doen zien?” „Niemand kon eind 2019 vermoeden dat deze vraag in het jaar 2020 zo herkenbaar zou worden, als gevolg van een woord dat we in 2019 nauwelijks kenden: corona.”

De predikant uit Middelburg memoreert diverse gebeurtenissen in de samenleving en wereld uit het vorige jaar. Ook wijst hij op ontwikkelingen in het kerkelijk leven, zoals „de invloed van het moderne emancipatiedenken op discussies rond vrouwelijke ambtsdragers”, „de gestage drup van het seculiere denken rond (homo)seksualiteit”, „een nieuwe manier van Bijbellezen en -uitleggen” en „evangelische invloeden.” „Laten we ons niet vergissen en niet denken dat ontwikkelingen in andere kerken halt houden bij ons kerkverband”, schrijft ds. De Heer. „Synodebesluiten hangen vaak samen met de geestelijke ontwikkelingen op het grondvlak van een kerk. Schuiven daar de opvattingen, dan dringt dat een keer door tot de ambten en ambtelijke vergaderingen. Wat een opdracht is er om de gemeenten vanuit Gods onveranderlijke Woord te onderwijzen.”

Tegenover alle onrust in de wereld, staat de rust die Christus geeft, schrijft ds. De Heer. „Deze Zaligmaker zal niet zonder onderdanen zijn, dat is de boodschap die nog altijd uitgaat. Daar gaat een heilige ernst en aandrang van uit. Maar ook een rust dat Gods welbehagen wordt volvoerd.”