De dag van de onnozele kinderen
Vandaag, 28 december, is het de dag van de onnozele kinderen. Zo genoemd in de kerkelijke kalender, al veel eeuwen achtereen. Onnozel? Nee, niet in de betekenis van achterlijk, maar bedoeld als onschuldig. Het betreft een verwijzing naar de kinderen van Bethlehem over wie we lezen in Mattheüs 2. Koning Herodes vreesde voor zijn troon, toen het gerucht aangaande de magiërs uit het oosten hem ter ore was gekomen. Zij waren kort tevoren in Jeruzalem gearriveerd en zochten naar „de geboren Koning der Joden.” Dat was een onduldbare concurrentie!
Toen een listig plan was mislukt, koos Herodes voor de meest rigoureuze maatregel. Om alle risico’s uit te sluiten, liet deze ontaarde koning, die al veel moorden op zijn geweten had, in Bethlehem alle jongetjes van twee jaar en jonger doden. De dichter Vondel vertolkte dit verschrikkelijke gebeuren:
„O Kerstnacht, schooner dan de daegen,
Hoe kan Herodes ’t licht verdraegen,
Dat in uw duisternisse blinckt (…)
Hy pooght d’ Onnoosle te vernielen
Door ’t moorden van onnoosle zielen…”
Inderdaad mogen we deze veelvoudige kindermoord wel zien als een aanslag van de boze op het heilige Kind Jezus. Die poging is door de Heere Zelf verijdeld. De waarlijk Onnozele is aan het zwaard ontkomen. Maar veel andere kinderen niet. De wrede Diabolus vergreep zich aan hun onnozele zielen.
Mogen we dat inderdaad zo zeggen? Dat deze kinderen onnozel, onschuldig waren? Geen zonde hadden? Niet in zonde ontvangen en geboren waren?
De vraag stellen is haar beantwoorden. Lees er het getuigenis van Gods Woord (Job 14: 4) en ons doopformulier maar op na. Maar die kant wil ik nu niet op. Het gaat me nu om de schennende hand van Diabolus, die zich richt tegen weerloze kinderen. Ten diepste tegen de Heere en Zijn Gezalfde.
Vandaag precies dertig jaar geleden bezette pater Koopman, onvermoeibaar anti-abortusstrijder van toen, de Groningse Martinitoren. Bewust op de dag van de onnozele kinderen. Een uur lang luidde hij de Salvatorklok. Koopman luidde zo de noodklok over Nederland, omdat ook in dat jaar 1989 in Nederland weer tienduizenden ongeboren kinderen waren gedood. Door moderne handlangers van Herodes in hun moorddadige tang genomen. Met het fatale gevolg, niet anders dan destijds in Bethlehem.
Ook in 2019 waren veel kinderen – ongeboren en geboren – slachtoffer van moderne ‘verworvenheden’. Verschijnselen als scheiding, abortus, alternatieve samenlevingsvormen, vrije opvoeding, losse relaties – wie er het slachtoffer van zijn? De kinderen! „Geen pen kan beschrijven het lijden en de ontwrichting in kinderlevens. De gevolgen ervan werken door in heel het verdere leven. Zij hebben geen stem in het doen en laten van degenen die hen verwekten; maar de gevolgen ervan komen op hun hoofd neer. En het merkwaardige is, dat onze eeuw, die in actiegroepen het opneemt (…) voor jonge zeehonden, voor natuur en milieu, nooit ofte nimmer blijkt oor te hebben voor het verdriet en de tranen van een onmondig kind, dat miskend wordt in zijn meest elementaire levensrechten.” Aldus wijlen dr. W. Aalders al in 1983. Indien ooit, dan geldt dat anno nu, bijna veertig jaar later. En het Kind van Bethlehem? Zelf volwassen geworden zijnde, neemt hij het voor „die kleinen” op. Lees Mattheüs 18:1-10.
