Ds. Marius Noorloos: Het gaat om geloven, hopen en bovenal liefhebben
Een christen is niet alleen geroepen om vanuit de Bron te leven, maar ook om te groeien en vrucht te dragen, vindt ds. Marius Noorloos uit Apeldoorn. „De hapering bij veel mensen in de kerk is: de Bijbel wordt te weinig geestelijk gelezen met als gevolg dat er te weinig uit wordt geleefd.”
Ds. Noorloos, emeritus predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland, sluit met zijn boek ”Vruchten bij de Bron” (uitg. KokBoekencentrum, Utrecht) een trilogie af die begon met ”Leven uit de Bron” (1999) en ”Groeien bij de Bron” (2005). Vrijdag wordt zijn boek in Utrecht gepresenteerd tijdens een minisymposium, dat plaatsvindt tussen 11.00 en 13.00 uur in het Landelijk Dienstencentrum van de Protestantse Kerk.
In zijn succesvolle boek ”Leven uit de Bron” (acht drukken) benadrukte ds. Noorloos, in het verleden gereformeerd predikant en vervolgens consulent gemeenteopbouw, dat gemeenteopbouw niet mogelijk is zonder geloofsopbouw. Hij vergeleek geloofsopbouw met het hart en het lichaam. Als een hart gezond functioneert, heeft dat een gunstige invloed op het lichaam als geheel en dus ook op alle afzonderlijke ledematen. „Zo ook de kerk, die pas goed functioneert als zij zich niet allereerst bezighoudt met allerlei organisatorische zaken, maar juist geïnspireerd wordt door een drievoudige kern: hart (of liefde) voor de Heere, voor elkaar als Zijn leerlingen en voor Zijn bevrijdend werk voor de wereld.”
Drieluik
Na zijn twee eerdere boeken wilde de schrijver een paar bijlagen bij ”Leven uit de Bron” publiceren, maar het kwam op voorstel van de uitgever toch tot een nieuw boek. Hiermee is zijn tweeluik uiteindelijk een drieluik geworden.
Twee nieuwe thema’s dienden zich aan: vruchtbaar Bijbelgebruik en vruchtbaar leiderschap, dat voor predikanten nodig is, met voor beide als kernwoorden: „geloven, hopen en bovenal liefhebben.”
Bevindelijk
„Ik ben door de jaren heen steeds meer tot de ontdekking gekomen dat vruchtbaar Bijbelgebruik helaas ook in de kerken een zwak punt is”, zegt ds. Noorloos.
De Bijbel wordt volgens hem weliswaar nog vaak verkocht, maar steeds minder gelezen en nog minder goed gelezen. „Het gaat mij vooral om het bevindelijk kennen van de Bijbel: Wat doet het met je leven? Heb je niet alleen kennis ván God, maar ook áán Hem? Heb je met Hem een persoonlijke relatie? Ik ben de Bijbel ook zelf anders gaan lezen. Niet meer zoals ik het tijdens de theologiestudie geleerd heb, verstandelijk en analyserend, maar veel meer met hart en ziel.”
Er is over leiderschap al een bibliotheek vol geschreven, maar ds. Noorloos ontdekte dat de samenhang tussen levensloop, theologie en gemeenteopbouw nog nauwelijks onderwerp van studie is geweest. „Vruchtbaar Bijbelgebruik in samenhang met vruchtbaar leiderschap is ook van vitaal belang om constructief te leren omgaan met verschillen en geschillen.”
Oproep
Ds. Noorloos: „Vanuit de oproep God en elkaar lief te hebben, worden we opgeroepen elkaar te aanvaarden, zoals Christus ons heeft aanvaard volgens Romeinen 15:7. We worden dus niet opgeroepen elkaars stándpunten te aanvaarden, maar elkáár, vanwege het samen genadig aanvaard zijn door Christus.”
Dat betekent ook de bereidheid voor onszelf om voor én met elkaar te bidden, aldus de emeritus predikant uit Apeldoorn. „Het is mijn ervaring dat hierdoor vastgelopen kerkelijke verhoudingen weer in een herstelproces terechtkomen.”