Standvastige geest onmisbaar in postmoderne samenleving

Even is het in het nieuws, het ondemocratische denken van een Kamerlid dat wil dat een folder voor het leven niet op elke Nederlandse keukentafel komt te liggen. Wie meent dat het ongeboren leven beschermd moet worden, wordt door Ploumen geassocieerd met „mensen die anderen bij een kliniek onder valse voorwendselen in een bus lokken om daar te spreken over abortus.”

Dit denken past in de uitkomst van een recent rapport, ”Burgerperspectieven”, van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Dit onderzoek laat zien dat er een toegenomen acceptatie geldt voor homoseksualiteit, echtscheiding, euthanasie, abortus, zelfdoding en softdrugs. Vrij vertaald: Als de Tien Geboden jou lief zijn, krijg je het in ons land steeds moeilijker.

Die trend zal nóg meer doorzetten, als we zien dat de tolerantie in moreel opzicht er vooral is bij jongeren, hoogopgeleiden en Nederlanders die niet meer naar de kerk gaan.

Onvoorbereid

Wat nu? Halen we de schouders op over het schokkende optreden van Ploumen? Raken we in paniek als we denken aan de toekomst van ons kind? Van een zendingsman in West-Afrika las ik onlangs „dat de kerk vanwege de radicale islam een moeilijke tijd tegemoet gaat, waarop ze niet voorbereid is.” Mij raakt dat onvoorbereide nog meer dan die verdrukking...

De verschuiving in de morele opvatting van mensen is het gevolg van het loslaten van de waarheid als een absoluut begrip. In onze postmoderne samenleving wordt mijn levenswerkelijkheid bepalend en besluiten we te doen wat het beste voelt, wat ons goed lijkt. Dan mis je de correctie van buitenaf, de norm van de andere kant, de gehoorzaamheid aan Jezus, Die Zichzelf bekendmaakte als dé Waarheid.

In deze context mogen we opnieuw standvastigheid leren. David bidt erom, in Psalm 51: een rein hart, een standvastige geest. Om dat laatste gaat het mij nu. De koning bidt om een standvastige geest. Nodig is dat, om een einde te kunnen maken aan het pendelen tussen goed en kwaad, om de reinheid van hart naar de toekomst toe te bewaren.

Vrijmoedigheid

Die standvastigheid is geen karaktereigenschap, maar rust op de overwinning van Christus aan het kruis. Alleen omdat Hij de boze en destructieve machten versloeg, omdat God de Zijnen laat delen in de overwinning van Jezus Christus, doet Paulus de oproep aan de gemeente van Korinthe: „Daarom, wees standvastig, onwankelbaar..., in de Heere.”

Standvastig zijn, dat is diep overtuigd zijn van de waarheid van het Woord van God, dat is een sterk besef van het feit dat Zijn geboden tot ons welzijn geschonken zijn. Die standvastigheid geeft een vrijmoedigheid in het spreken over het Koninkrijk van God, geeft kracht aan een missionair leven.

Die standvastigheid maakt dat je niet van slag bent als een theoloog aangeeft dat het om de beslissende liefde tot God gaat en er daardoor vrijheid en ruimte is inzake huwelijk en relaties. Die standvastigheid maakt dat je niet meer en meer je kinderen volgt – hoezeer we van hun leefwereld kunnen leren – als zij in het leven met God hun eigen keuzen maken. Die standvastigheid maakt dat we het (te) zwaar kunnen vinden om te participeren in de Ledenraad van de Evangelische Omroep, nu de omroep ook vrijzinnige christenen vertegenwoordigt.

Vreemdelingschap

Die standvastigheid maakt dat je als christenpoliticus beseft waar vandaag het front ligt, om op bescheiden wijze je overtuiging te blijven inbrengen. Het gebed voor een gemeenteraadsvergadering zou kunnen zijn: „Vernieuw in mijn binnenste een standvastige geest.”

In de vele en complexe vragen die op de tafel van elke kerkenraad terechtkomen, kunnen we niet zonder ambtsdragers met een standvastige geest. Het gaat om mannen die in een vergadering van de synode of de kerkenraad het Woord openen, dit met gezag toepassen op de vragen van ons leven.

Aan het einde van zijn tweede zendbrief wijst Petrus op „onkundige en onstandvastige mensen” die tot hun verderf sommige zaken verdraaien: „U dan, geliefden, omdat u dit van tevoren weet, wees op uw hoede, zodat u niet door de dwaling van normloze mensen wordt meegesleept en afvalt van uw eigen vastheid.”

Vastheid, ze gaat gepaard met een groei in de genade van Christus. Het reine hart en de vaste geest gaan samen op. Ze zijn tot verheerlijking van God, dat vooral.

Nederland, tolerant ten aanzien van zelfdoding, echtscheiding, abortus. Wie de vreemdelingschap op aarde kent, zegt het Groen van Prinsterer na: „De Heere regeert! Een bemoedigender waarheid is er niet.”

De auteur is algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond. Een uitvoeriger versie van deze bijdrage verschijnt deze week in De Waarheidsvriend.

Standvastige geest onmisbaar in postmoderne samenleving

Opinie

RD.nl in uw mailbox?