In de consistorie van de kerk in Oud-Loosdrecht blikt ds. A. van Duinen terug op een emotionele dienst. „Het deed wel wat toen de kanselbijbel en het avondmaalsstel de kerk werden uitgedragen. En hoe het doopbekken de kerk verliet, gedragen door een zesjarig meisje, de laatste dopelinge.”

Ds. Van Duinen preekte die zondag over Handelingen 27. Paulus is op weg naar Rome. Het schip waarop hij aan boord is, dreigt schipbreuk te lijden. Paulus wil dat de bemanningsleden eerst voedsel tot zich nemen. Ze zouden wel schipbreuk lijden, maar toch allemaal veilig aan land komen. „Veilig, door de storm heen”, aldus de predikant.

Na afloop van de dienst werd naast de ingang van de kerk een gedenksteen onthuld met de tekst: ”1330-2019 – Eeuwenlang is de gemeente hier in geloof bijeengekomen. Gods Woord houdt eeuwig stand”.

Samenvoeging

De gemeente van Oud-Loosdrecht was klein geworden en vergrijsd. Van de 300 leden bezochten er nog ongeveer 30 de zondagse eredienst. Toen de gemeente in 2013 op ds. Van Duinen een beroep uitbracht, werd hem gevraagd samenwerking te zoeken met de gemeente van Nieuw-Loosdrecht. „Echte samenwerking was er niet, behalve een gezamenlijk dauwtrappen”, zegt hij. „In geestelijke verbondenheid zijn we naar de samenvoeging toegegroeid. Ik ben dankbaar dat het proces zo goed is verlopen en heb dit als een zegen ervaren.”

De gemeente van Nieuw-Loosdrecht telt nu twee predikanten: ds. A. van Duinen en ds. M. Roelofse. De zondag na de laatste dienst in Oud-Loosdrecht preekten beiden in de Sijpekerk van Nieuw-Loosdrecht. Ds. Van Duinen vanuit Handelingen 28: Paulus, op weg naar Rome, ziet hoe de broeders hem al tegemoetkomen. De apostel dankt daarvoor en vat moed. Ds. Roelofse sprak naar aanleiding van het slot van Handelingen 28: Paulus verkondigt vrijmoedig en zonder beletsel het Evangelie. „Dat was zo in Oud-Loosdrecht en nu mag het gezamenlijk in Nieuw-Loosdrecht ook gebeuren”, zegt ds. Van Duinen.

Geschiedenis

De kerkgeschiedenis van Oud-Loosdrecht dateert van omstreeks 1330. De hervorming van Oud-Loosdrecht vond plaats op 15 mei 1578, toen pastoor Nicolaas Jacobsz. Tol overging tot de ”Nye leere”. Daarvóór werd hij al verdacht van ‘ketterse’ ideeën. In de morgendienst van 15 mei vertelde hij zijn parochianen dat hij was overgegaan tot de nieuwe leer. ’s Morgens was hij nog pastoor, ’s avonds dominee.

In 1842 werd de in slechte staat verkerende oude kerk afgebroken. Op dezelfde plek verrees twee jaar later het huidige godshuis. De bouw werd mogelijk gemaakt door een gift van koning Willem II. Na een restauratie van het bedehuis in 1966 werden meubilair en preekstoel gekocht van de niet meer in gebruik zijnde kerk van Nij Beets. Pas in 1920 kreeg de kerk een orgel, gebouwd door de Dordtse firma Spiering. In 1969 werd het vervangen door een Flaes-orgel uit 1867, afkomstig uit de hervormde kerk te Barsingerhorn.

Wat er met de kerk in Oud-Loosdrecht, een rijksmonument, gaat gebeuren nu er geen diensten meer worden gehouden, is niet bekend. Ds. Van Duinen hoopt dat het gebouw bijvoorbeeld een culturele bestemming krijgt.

De gemeente van Oud-Loosdrecht heeft veel zorg gedragen voor weduwen en wezen. Daarvan getuigt in de kerk een bord uit 1793 waarop vermeld wordt dat „de weesmeesters” tijd noch moeite hebben gespaard voor „weew en weez.”

Porselein uit Loosdrecht beroemd

Joannes de Mol heeft als predikant geschiedenis gemaakt in Oud-Loosdrecht. Begaan met het lot van de armen begon hij in 1774 een porseleinfabriek, pal naast de pastorie. Hij trok buitenlandse werknemers aan die lokale arbeiders opleidden in de porseleinproductie. Tot 1784 leverde de fabriek een grote variatie aan voorwerpen. In zijn glorietijd had ds. De Mol zo’n zestig man in dienst. Door de hoge productiekosten, de concurrentie, een te klein afzetgebied en het feit dat hij geen zakenman was, ging de fabriek failliet. Het Loosdrechts porselein is nog altijd te bewonderen in musea, waaronder het Rijksmuseum in Amsterdam, de Hermitage in Sint-Petersburg en Kasteel-Museum Sypesteyn.