Zzp’er na dertien bazen nu eigen baas
Dertien werkgevers heeft hij versleten. „Mijn langste dienstverband duurde vier jaar.” Maarten van der Heijden uit Moordrecht is nu eigen baas. „Ik ben best een beetje eigenwijs, ik wil het altijd beter doen.”
Een kwart van de huidige zelfstandigen zonder personeel (zzp), zo’n 300.000 in totaal, zou liever in loondienst willen werken, meldde de Kamer van Koophandel vrijdag. Ook ruim één op de zes mkb’ers verlangt naar een arbeidscontract met vast inkomen.
Maarten van der Heijden (33) van MVDH Vastgoed Onderhoud moet er niet aan denken. Oktober vorig jaar is de klusjesman –„twaalf jaar in het vak”– voor zichzelf begonnen. „Het bevalt mij uitstekend. Geen gezeur meer met een baas. Ik kan me niet voorstellen dat iemand er spijt van kan krijgen om eigen baas te worden.”
De Moordrechter is ooit begonnen als krullenjongen. Vervolgens is hij ramen en kozijnen gaan maken, om daarna verbouwingen op te pakken. „Maar ik wilde meer.” Daarom is Van der Heijden aan de slag gegaan als projectleider. Nu werkt hij voor zichzelf. Als zzp’er.
Bij dertien werkgevers heeft hij op de loonlijst gestaan. Twaalf ambachten, dertien ongelukken? Van der Heijden lacht hard. „Nee, nee, dat niet. Ik ben inderdaad best eigenwijs. Mijn langste dienstverband was vier jaar, maar ik ben niet met ruzie weggegaan. Ik zie echter altijd mogelijkheden om iets beter te doen.”
China
Van der Heijden verhuurt zich op dit moment nog altijd aan ”24 service bv”, zijn laatste werkgever. „Maar ook dat lijkt op een werkgever-werknemerverhouding. Dat ligt me niet.” Daarom probeert de zzp’er zoveel mogelijk eigen opdrachtgevers te vinden.
Schilderen, timmeren, vaatwasser plaatsen, groepenkasten vervangen. „Vele kleine klusjes maken één grote.” De zzp’er richt zich op een wijde regio rond Moordrecht. Van Utrecht tot Amsterdam. Maar ook op het zuiden van het land.
Klanten werk uit handen nemen, dat is zijn devies. „Meedenken, oplossingen aandragen.” Hij accepteert echter niet alles. „Als een klant een goedkoop in China gemaakt slot in zijn voordeur wil zetten bijvoorbeeld. Daar sta ik niet achter, daar krijg je gezeur mee. Kwalitatief goed werk leveren, is voor mij belangrijk.”
Ook zijn vrouw Jasmijn is actief als ondernemer. Als bruidsfotograaf Jasmijn Brussé. „Een groot pluspunt”, vindt hij. „We begrijpen elkaar. Onze denkwijze is hetzelfde. Ze weet wat tijdsdruk en tijdnood is en waarom je af en toe niet thuis kunt komen eten.”
Werk kan de allroundonderhoudsman genoeg krijgen. „De goede zzp’ers zitten vol”, weet hij. „Als je kwalitatief goed werk levert, komen klanten vanzelf weer bij je terug. Ik heb nog geen dag op de bank gezeten.” Hij kijkt regelmatig met argusogen naar het prutswerk van collega-zzp’ers. „Iedereen noemt zich tegenwoordig maar timmerman of loodgieter.”
De bouw lijkt een gekkenhuis. Sommige zelfstandigen vragen daardoor woekerprijzen. Of laten ineens niets meer van zich horen, omdat ze bij een andere klus meer kunnen verdienen. Van der Heijden moet er niets van hebben. „Ik ben een vrij rechtlijnig persoon. Recht is recht, krom is krom.”
Korte termijndenken, zegt de Moordrechter over de woekerprijzen. „Sommigen laten zich helemaal gek maken. Doe even normaal. Dat kun je niet maken.” Hij hanteert „normale” tarieven. „Ik ben meer van de goede relaties, daarom vraag ik liever een goede prijs of geef ik een beetje extra service”, zegt hij.
Een lastig punt als zelfstandige vindt Van der Heijden de administratie. „Schoenmaker blijf bij je leest. Ik ben geen boekhouder, daar moet ik m’n centen niet mee verdienen.” De onderhoudsman heeft een goed boekhoudprogramma aangeschaft. Kosten 1400 euro per jaar.
„Het programma is zo simpel dat ik vanuit m’n bestelbus de rekening kan doorsturen. Dat raad ik iedereen aan.” Facturen versturen geeft een kick, zegt hij eerlijk. „Maar mag het ook? Het is een beloning voor geleverd werk.”
Eh… pensioen?
Veel zelfstandigen zonder personeel verzuimen om hun pensioen te regelen. En Van der Heijden? Het blijft net iets te lang stil. „Eh… ik ben nog bezig dat in een vat te gieten.”
Hij voelt er niet voor z’n pensioen bij een bank of pensioenfonds onder te brengen. „Ik spaar er als ondernemer liever zelf voor.”