Dat kon van alles betekenen, zeker in het huidige politieke tijdsgewricht in Israël. Met vervroegde verkiezingen op 9 april in aantocht, ruzies binnen de gevestigde partijen en een drietal corruptiezaken dat de premier boven het hoofd hangt, waren de speculaties niet van de lucht. Zou Benjamin Netanyahu aftreden, of een aantal ministers de laan uitsturen? Of was inmiddels bekend of ‘Bibi’ nog vóór de stembusstrijd zal worden aangeklaagd?

Zo dramatisch bleek de tv-toespraak van Netanyahu echter niet. Hij stapt niet op, hij ontslaat geen bewindslieden en het is ook nog niet bekend wanneer de premier zich wegens verdenking van corruptie zal moeten verantwoorden.

Wél gebruikte de premier nationale zendtijd om publiekelijk zijn ongenoegen te uiten over de gang van zaken in het onderzoek wegens corruptie dat tegen hem loopt. De minister-president is bang dat openbaar aanklager Mandelblit hem vóór de verkiezingen zal aanklagen, waardoor volgens Netanyahu zijn kansen op een overwinning aanzienlijk worden verkleind.

Netanyahu wil de getuigen in de onderzoeken die tegen hem lopen, persoonlijk spreken. Eerdere verzoeken daartoe zijn afgewezen. De premier wil nu een publieke confrontatie met de getuigen, die live op televisie is te volgen. Zo kan de hele natie zien dat hij onschuldig is, aldus de politicus. Want, zo zei hij, zelfs premiers hebben recht op een eerlijke verdediging. Hij gebruikte de metafoor van een man wiens arm alvast is afgehakt omdat hij van diefstal wordt verdacht.

Terecht kwamen die uitspraken hem op zware kritiek te staan, zowel van de politiek als van het justitieel apparaat in Israël. Uw arm zal niet worden afgehakt, u gaat hooguit naar de gevangenis, was het sarcastische commentaar vanuit de oppositie. Het openbaar ministerie neemt het de premier kwalijk dat hij suggereert dat hij geen eerlijk proces krijgt. Netanyahu krijgt een behandeling als iedere andere verdachte in het land. Sterker nog: we behandelen hem vanwege zijn ambt zelfs met meer prudentie, aldus hoge functionarissen binnen het OM. Er is ook geen enkele juridische verplichting om nu een publieke hoorzitting met getuigen te organiseren.

Het heeft er alle schijn van dat Netanyahu doelbewust de publiciteit zoekt om zijn electorale positie in de aanloop naar de stembusstrijd te verbeteren. Daar zijn echter verkiezingscampagnes voor. Het gaat dan ook niet aan om via de nationale televisie het Israëlische rechtssysteem aan te vallen. De kiezer mag zich op 9 april over het politieke lot van Netanyahu uitspreken. Daar moet hij het mee doen.