De gemiddelde leeftijd van de leden van het Amerikaanse Congres ligt rond de 60. De meesten hebben een jarenlange staat van dienst. „Inderdaad, veel ervaring, maar ze maken er een potje van”, zegt een groot deel van de Amerikanen. Daarom willen zij het proberen met aanstormend, jong talent.

Het was voor veel politieke waarnemers een verrassing toen Alexandria Ocasio-Cortez deze zomer de Democratische kandidatuur binnensleepte als afgevaardigde van het 114e district in New York. Ze versloeg de zittende Joe Crowley, bij de Democraten een bekende naam.

Met haar 28 jaar is Ocasio-Cortez een jonkie. De traditionele media wisten ook nauwelijks wie ze was. Papieren documentatie over haar was er niet. Al snel bleek echter dat ze op sociale media veel bekender is.

Vergeleken met Crowley stond ze begin dit jaar fors op achterstand. Vooraanstaande partijgenoten in de staat New York, zoals gouverneur Cuomo en de senatoren Schumer en Gillibrand, spanden zich in om Crowley in het zadel te houden. Financieel leek Ocasio-Cortez ook geen partij tegenover Crowley. Hij had 3,4 miljoen dollar in zijn campagnekas – geld dat hij vooral van bedrijven en rijke zakenlieden had ontvangen. Zij had slechts 194.000 dollar. Dat bedrag bestond uit giften van 5 en 10 dollar, vooral van de armere bevolking van beruchte wijken in New York City, zoals Queens, Harlem en The Bronx.

De overwinning van Alexandria Ocasio-Cortez werd door de grote media „een revolutie” genoemd. Inmiddels staat ze symbool voor de „golf van vernieuwing die het Congres zal binnenrollen.”

Of die in gezwollen taal gevatte verwachting waar wordt, is nu nog onduidelijk. Wel is het zo dat er behoorlijke verschuivingen te verwachten zijn. De meeste opiniepeilers denken dat de Republikeinen hun kleine meerderheid in de Senaat zullen behouden, maar dat de Democraten de dienst gaan uitmaken in het Huis van Afgevaardigden. Dat alleen al kan voor president Trump een fors probleem worden.

Niet alleen de partijverhoudingen zullen met de komende Congresverkiezingen veranderen, ook op andere punten zijn er verschuivingen. Bij de aanstaande ”midterms”, waarbij niet alleen gestreden wordt om Congreszetels, maar ook om andere politieke ambten, zijn er meer vrouwen en meer niet-blanke kandidaten dan ooit. Van de in totaal 964 personen die meedoen, zijn er 272 vrouw. De vorige keer waren er 167 vrouwelijke kandidaten. In totaal doen er 215 niet-blanke kandidaten mee, het hoogste aantal ooit.

Van de 964 personen zijn er 26 die publiek zeggen dat ze behoren tot de lgbt-groep. Sommigen van hen hebben een reële kans te winnen. Zo is algemeen de verwachting dat Jared Polis, homoseksueel, gouverneur van Colorado wordt en Christine Hallquist, transseksueel, van Vermont.

Onvrede

Opvallend is wel dat de diversiteit meer invloed heeft op kandidatenlijsten van de Democraten dan van de Republikeinen.

Politicoloog Cal Jillson uit Dallas verklaart deze toevloed aan nieuwe kandidaten deels vanuit de onvrede over het gebrek aan daadkracht in Washington. „Het beeld bestaat dat de oude, ervaren politici er een puinhoop van hebben gemaakt. Daarnaast zijn vrouwen door de MeToo-beweging gealarmeerd en willen zij hun eigen geluid laten horen. Bovendien geeft de enorme polarisatie mensen met uitgesproken standpunten meer kansen. Ocasio-Cortez is daar een voorbeeld van. Zij heeft zeer progressieve ideeën.” Het grote risico is volgens Jillson dat er straks te veel Congresleden aantreden die te weinig ervaring hebben. „Wat moet je met een kandidaat die naar aanleiding van een vraag over het Midden-Oosten zonder blikken of blozen in een tv-interview zegt: „Wat bedoelt u met de Palestijnse kwestie? Is dat dan een probleem?””

Dit is het derde deel in een serie over de Amerikaanse Congresverkiezingen van 6 november. Maandag deel 4. >>rd.nl/congresverkiezingen