Dagelijks zetten pakweg 130 pastors –rooms-katholiek, protestant, humanistisch, joods, islamitisch of hindoestaans– zich in voor militairen. Op de kazerne, maar ook op missie. Wereldwijd. Soms onder de moeilijkste omstandigheden. Ongeveer een derde (40 tot 45) van alle gv’ers is protestant.

Krijgsmachtpredikanten, aalmoezeniers of humanistisch raadslieden hebben geen militaire rang. Een geestelijk verzorger bij de Koninklijke Marine heet vlootpredikant, meestal afgekort tot vlop.

Geestelijk verzorgers staan niet in de hiërarchische militaire lijn. Op die manier kunnen ze een commandant van een legereenheid gemakkelijker van advies dienen over het welzijn van individuele militairen of van een hele legereenheid. Commandanten maken doorgaans graag gebruik van de deskundigheid van geestelijk verzorgers.

De Protestantse Theologische Universiteit (PThU) in Groningen biedt sinds medio 2016 een opleiding tot geestelijk verzorger in de krijgsmacht aan voor studenten theologie. De PThU en de Protestantse Geestelijk Verzorging (PGV) in de krijgsmacht hebben hiervoor de handen ineengeslagen.

Hét wapen van geestelijk verzorgers is in de loop der jaren de stroopwafel geworden. Gewapend met een pakje stroopwafels proberen de militaire pastores een eerste contact met militairen te leggen. Vaak met succes.