De hervormde predikant ds. E. Mijnheer sprak naar aanleiding van Genesis 3:1–15 over de eerste roeping in de Bijbel. Adam wordt door God geroepen, nadat Eva en hij van de verboden vrucht gegeten hadden. Een overbekende geschiedenis, die ons waarschijnlijk niet eens zo veel meer doet, aldus ds. Mijnheer. „Toch is het een bijzonder gedeelte. Ten diepste is het roepen van God een genadebewijs. Hij had Adam niet hoeven roepen; Hij had Zijn handen gemakkelijk van ons af kunnen trekken om ons aan ons lot over te laten. Maar God roept Adam, Hij ziet naar hem om. Dat God hem én ons roept, dat is de blijde boodschap.”

Veelomvattend

God riep ook Abram. Ds. M. Messemaker uit Nijkerk sprak hierover naar aanleiding van Genesis 12. God vraagt Abram om uit te gaan, om alles los te laten wat hij had. Zo een veelomvattend volgen van God is voor velen van ons lastig, zei de hervormde predikant. „Wij willen God er best bij hebben, maar willen niet uitgaan zoals Abram. Dit is echter onmogelijk. God zegt nooit „Bekeer en ga in in je eigen ding.” Nee, Hij vraagt ons om uit te gaan en met klem stuurt Hij ons die weg op.”

In zending en evangelisatie moet volgens ds. Messemaker dan ook „blijven klinken dat God er niet alleen is om te troosten en te bemoedigen, maar dat Hij ons roept om met Hem ons leven te gaan.”

Chaos

Ds. R. van de Kamp, predikant van de hersteld hervormde gemeente te Putten, sprak over Mattheüs 2:13-15, waar het gaat over God die Zijn Zoon roept. „God roept Zijn Zoon uit Egypte opdat Hij gekend en herkend zou worden als Verlosser. Hij is het Die de onwaardigste weg ging. Over Hem, de Zoon, staat in Hosea 11:1 geschreven: „Uit Egypte heb ik Mijn Zoon geroepen.”

Ds. Van de Kamp: „Hoe vaak nemen wij ons niet voor om alles anders te doen. Om nu daadwerkelijk God te volgen. In onze chaos zullen en kunnen wij het echter nooit anders doen. Alleen de Zoon kon dat en heeft het ook anders gedaan. Omdat God Zijn Zoon uit Egypte geroepen heeft, gaat de bediening van de genade door.”

Uitverkoren vat

Ds. M. van Kooten, predikant van de hervormde gemeente te Elspeet, ging in op de wijze waarop Paulus, toen nog Saulus geheten, geroepen werd. In vers 15 van Handelingen 9 staat dat Paulus een „uitverkoren vat” is om Gods Naam naar velen te brengen. Ds. Van Kooten: „God verkiest ook mensen die totaal tegendraads zijn.” Volgens de predikant is Paulus hiervan het toonbeeld: „Deze man leefde totaal met zijn rug naar God toe. Hij wilde mensen ombrengen die de naam van de Heere beleden.”

God roept Paulus met de opdracht om Gods Naam bij zich dragen en naar de mensen brengen. Maar wat betekent dat? Ds. Van Kooten: „Zoals een vat iets draagt, iets in zich heeft, zo mag het ook bij de apostel zijn. Hij mag Christus in zich dragen, om Zijn Naam voort te dragen, op te heffen.”

Ook onder ons heidenen is de apostel gekomen, met al zijn brieven, aldus de predikant. „Die woorden zijn aan ons toevertrouwd. Wij hebben ze gehoord en horen ze ook nu, zondag aan zondag.” Ds. Van Kooten benadrukte dat dit niet vrijblijvend is. „Agrippa zei na het horen van Paulus’ woorden: „Je beweegt me bijna om christen te worden.” Het zal ons toch niet gaan zoals Agrippa?”