De voordeur staat wijd open, door de gangen stroomt muziek en in de achtertuin spelen een paar kinderen op een springkussen. Het is ochtend en nog erg rustig op de actiedag. „Een beetje te rustig”, zegt Dirk Nijenhuis, beheerder van het gebouw. „Ik hoop dat het vanmiddag wat aantrekt.”

Achter hem geven een gitarist en een pianiste een huiskamerconcert. Op een bank zitten twee mensen stil te luisteren. ”Prijs: geef wat je het waard vindt…” zegt het programmaboekje. Afrekenen gebeurt op deze dag met ‘keien’, die bij de kassa verkrijgbaar zijn voor een euro per stuk. Al die euro’s dienen één doel: het voortzetten van Een Jaar Wittenberg.

Want daaraan zijn strikte eisen gesteld. Voor eind juni moeten er zestien aanmeldingen zijn voor het nieuwe cursusjaar. Ook moet er 90.000 euro aan giften binnengehaald zijn, waar voor december nog 35.000 euro bij moet komen.

Dinsdag bekijkt het bestuur of aan deze eisen voldaan is en of Een Jaar Wittenberg dus door kan gaan. Peter Oudshoorn, interim-directeur: „De 90.000 euro is in principe binnen, maar sommige donateurs schenken pas definitief als Een Jaar Wittenberg doorgaat. Wat betreft aanmeldingen hebben we de eis nog niet gehaald. We hebben er nu twaalf; dat is dus vier te weinig. Ik weet dat er een aantal potentiële inschrijvers is, die recent op een open dag geweest zijn en aanmelding overwegen. We moeten die zestien dus kunnen halen, maar of dat lukt voor eind juni? Dinsdag neemt het bestuur de beslissing.”

Kunst- en vliegwerk

Nico Versluis is kernbewoner van De Wittenberg en zit in het actiecomité. Hij bereidde een Escape Room voor in een van de lokalen van het gebouw, maar daar heeft nog niemand gebruik van gemaakt. „We zijn eigenlijk te laat begonnen met de organisatie van deze dag en dat is jammer. Het was kunst- en vliegwerk om het voor elkaar te krijgen.”

Het actiecomité werd in februari opgericht, toen het bestuur van De Wittenberg in eerste instantie besloot te stoppen met de Bijbelopleidingen. „Samen met een groepje oud-studenten zijn we een petitie gestart om het bestuur te vragen: denk op z’n minst nog een keer na over dit besluit. We kregen rond de driehonderd handtekeningen en onze oproep had succes. Toen bedachten we: kunnen we als comité niet nog meer betekenen voor De Wittenberg? Vandaar deze actiedag. In december hopen we een rommelmarkt te organiseren voor hetzelfde doel.”

Balans

Op de retromarkt in de conferentiezaal staan medewerkers van De Wittenberg en oud-studenten te kletsen. Voor hen waren afgelopen maanden niet de vrolijkste. Nijenhuis: „Mijn eerste reactie was boosheid. En de onzekerheid waarin we nu zitten is erg vervelend, te meer omdat ik genoeg reden zie om door te gaan. We hebben al eens eerder een groep van twaalf studenten gehad en dat ging prima. Het is voor de ontwikkeling van het onderwijs zelfs heel fijn.”

Financieel gezien moeten kleine aantallen wel haalbaar blijven. Oudshoorn: „De steunbetuigingen vanuit de achterban de afgelopen maanden waren hartverwarmend, maar het aantal giften viel tegen. Ik vraag me af: wat is een realistisch bedrag aan sponsorgeld? Het moet in balans zijn met het aantal studenten. Als we willen doorgaan, moeten we dat dus doen met minder geld. En ermee stoppen blijft ook een reële optie. Als dat in het belang van het Koninkrijk van God beter is, kunnen we bijvoorbeeld aansluiten bij een grotere organisatie. Dat voorkomt versnippering van de giften.”