„Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven en wiens zonde bedekt is.”

„Mijn vrienden! Zo worden ons dan in deze tekst bijzondere dingen geleerd. Ten eerste zeggen we: hoewel de zaligheid een vrucht van de vrije genade is, zo mag zich niemand met het voorrecht van de vergeving van zonden troosten, tenzij het door genade zijn keus is geworden, om de zonde af te sterven en oprecht voor de Heere te leven. Op schuldbelijdenis volgt schuldvergiffenis, zelfs bij de allergrootste van de zondaren. Toen de arme bekommerde zielen op de Pinksterdag in het hart verslagen werden en ootmoedig naar een weg van ontkoming begonnen te vragen, en gewillig waren om zich voor de tijd en eeuwigheid aan God op te dragen, zei dezelfde Petrus: „U komt de belofte toe, en uw kinderen en allen die verre zijn, zovelen als de Heere God ertoe roepen zal.” „Die zijn overtreding bedekt, zal niet voorspoedig zijn, maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen.” Nu zal het voor elk van ons nodig zijn om te onderzoeken of wij al gebeterd en bekeerd zijn, want dat is de voorname zaak waar het toch op aankomt. Men vindt mensen die wel gebeterd zijn, maar niet bekeerd en dan weer anderen die wel voorgeven dat ze bekeerd zijn, maar ze zijn in het allerminste niet gebeterd. Beiden zijn zeer ongelukkig.”

Wulfert Floor, landbouwer te Driebergen (”Al de eenvoudige oefeningen”, 1913)