Loosman staat „helemaal achter” de donderdag uitgelekte plannen. „We moeten gewoon van dat gas af. Op die manier lossen we de problemen in Groningen op en zijn we bovendien veel minder afhankelijk van landen die nu ons gas leveren, zoals Rusland.”

Gloeien

Loosman kwam op het idee om het gas uit zijn huis te bannen door gesprekken met zijn zwager. „Die was er nogal gek van. Door zijn verhalen is het bij mij ook gaan gloeien.” Toen de prijzen van de apparatuur volgens Loosman „interessanter” werden, heeft hij de koe bij de horens gevat en is zijn huis stukje bij beetje gaan vrijwaren van gas.

De Urker pakte het voortvarend aan. Eerst bekleedde hij het dak van zijn eensgezinswoning met zonnepanelen, vervolgens voorzag hij het huis van vloerverwarming. De hele warmtevoorziening is inmiddels geregeld door een zogenaamde lucht-waterwarmtepomp die op het dak van zijn huis staat. Deze pomp werkt eigenlijk als een omgekeerde airco: de buitenunit absorbeert warme lucht en de binnenunit gebruikt de lucht om water op te warmen, dat vervolgens via buizen het hele huis van warmte voorziet. In mei 2016 was Loosman helemaal van het gas af.

Is een dergelijke aanpassing van het huis niet enorm duur? „Ik denk dat de totale operatie ongeveer 8000 euro heeft gekost. Maar dit vind ik lastig in te schatten, omdat het om verschillende onderdelen ging, die in etappes werden aangepast.” Vaststaat dat de onafhankelijkheid van gas zijn financiële vruchten gaat afwerpen. „Voor 2016 betaalde ik 200 euro per maand aan gas, water en licht, nu nog maar 100 euro. Het betaalt zich dus duidelijk terug.”

Zijn warmtepomp moest Loosman buiten de deur zoeken. Hij schafte er een aan van het merk Mitsubishi. Uit Spanje. „Het scheelde nogal wat in kosten. Warmtepompen in Nederland kosten al snel 5000 euro. Ik heb de mijne voor 1100 euro gekocht.”

Hybride

Volgens Loosman is de Spaanse pomp kwalitatief niet minder dan zijn Nederlandse equivalent. „De enige reden dat de pompen in Nederland veel duurder zijn, is dat ze in de prijs mogelijke subsidie verrekenen. Er zijn echter nog geen landelijke subsidieregelingen voor warmtepompen.”

Hoewel de Urker al het nodige doet aan duurzaamheid, zijn er wat hem betreft nog altijd verbeteringen mogelijk. „Ik rijd op dit moment in een hybride auto die half op een verbandingsmotor en half op een elektromotor werkt. In de toekomst schaf ik graag een volledig elektrische auto aan.” Ook wil hij af van de gasaansluiting, die zich nu nog in zijn huis bevindt. „Energieleverancier Meander vraagt 700 euro voor het afsluiten en dat vind ik veel te duur. Ik wacht tot de prijzen dalen.”

„In een appartement is dit niet mogelijk”

Nergens in zijn huis is een spoortje gas te bekennen. Toen Leo van Dommele in 2010 een nieuwe woning in Yerseke liet bouwen, koos hij er heel bewust voor geen gasaansluiting aan te leggen. In plaats daarvan monteerde hij een zogenaamde houtvergasser in de garage. Die zorgt er samen met een houtkachel nu al bijna acht jaar voor dat hij en zijn gezin er warmpjes bij zitten.

De Zeeuwse familie gaat er bij een mogelijke verhoging van de gasbelasting alleen maar op vooruit. De hoge kostenpost van gas was ook de grootste reden dat Van Dommele bij de bouw van zijn nieuwe huis een ander verwarmingssysteem koos. „Ik wilde graag af van de hoge rekeningen. Van diverse kanten hoorde ik positieve verhalen over alternatieve verwarmingssystemen. De meeste inspiratie heb ik uit Duitsland gehaald; daar wordt veel met hout gedaan.”

Vakantie

De Yerseker geeft aan niet per se uit idealistisch oogpunt voor duurzaam stoken te hebben gekozen. „Daar ben ik redelijk praktisch in. Ik kan gemakkelijk aan hout komen omdat ik een boerderij met houtopslag onder mijn beheer heb. De keuze voor een verwarmingssysteem met hout was dus snel gemaakt.”

In de garage van het vrijstaande huis staat de houtvergasser. De warmte die ontstaat bij de verbranding van het hout verhit water, dat vervolgens via buizen het hele huis door stroomt.

In eerste instantie voorzag het apparaat in al het warme water. Dit zorgde er echter voor dat Van Dommele ook in de zomer moest stoken om warm water te krijgen. Bovendien duurde het lang voor het water was opgewarmd; soms wel een uur. „Dan kwamen we terug van vakantie en moesten we eerst de houtvergasser aanzetten voor we warm water hadden.” Dat viel ook bij zijn gezin niet zo in de smaak en daarom schafte Van Dommele een elektrische boiler aan. In de toekomst zou hij die graag willen laten draaien op zonne-energie.

De Zeeuw is met de houtvergasser een uitzondering in zijn kennissenkring. Zelf blijft hij er nuchter onder. „Ik had de mogelijkheid dit te bouwen doordat ik een ruim, vrijstaand huis heb; in een appartement is dit onmogelijk.”

Knus

Om ervoor te zorgen dat de houtvergasser voldoende brandstof heeft, moet Van Dommele geregeld nieuw hout aanslepen. Het apparaat gebruikt in de winter een slordige 2 kubieke meter per maand. Dat is volgens de inwoner van Yerseke niet het enige nadeel. De aanleg van het systeem was niet goedkoop: hij betaalde 12.500 euro voor de aanschaf en de installatie. Bijna de helft daarvan werd vergoed door overheidssubsidie.

Het terugkerend verzamelen van hout weerhield de Zeeuw er niet van in de woonkamer een houtkachel te installeren. Daar zit het gezin op koude winteravonden graag omheen. Zo knus kan gasloos leven zijn.