In het kerkgebouw van de christelijke gereformeerde kerk (cgk) te Werkendam was de ontmoetingsdag georganiseerd door de stichting Bewaar het Pand. Centraal stonden tijdens deze dag de Dordtse Leerregels, omdat het dit jaar 400 jaar geleden is dat de Dordtse synode begon te vergaderen. Alle hoofdstukken werden tijdens deze ontmoetingsdag besproken. Er waren zo’n 300 belangstellenden aanwezig bij de bijeenkomst.

Ds. Van Heteren, christelijk gereformeerd predikant te Urk, stond stil bij het eerste hoofdstuk over de uitverkiezing. De predikant stipte onder meer paragraaf 12 van het eerste hoofdstuk over de vruchten van de verkiezing aan. „De Heere geeft geen inzage in het boek der verkiezing, maar wel geeft Hij licht over Zijn eigen werk.”

Een vrucht van de verkiezing is het ware geloof. Gods gewone weg in het bearbeiden van zielen is dat de Heilige Geest in de spiegel van Gods wet laat zien dat wij zondaren zijn, aldus ds. Van Heteren. „De Heere brengt in de diepte van de totale verlorenheid om plaats te maken voor die dierbare Borg en Zaligmaker.”

Vruchten van het ware geloof zijn een kinderlijk vrezen van God, een droefheid naar God over de zonde en een honger en een dorst naar de gerechtigheid, zo zei de predikant. „Een verlangen om te leven tot eer van God, om naar Zijn geboden te wandelen.” Iemand die iets van die vruchten mag opmerken in zijn leven, heeft alleen maar reden om de Heere te eren. „Door U, door U alleen, om ’t eeuwig welbehagen.”

Verzoening

Ds. A. J. T. Ruis, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Rotterdam-Kralingen, ging in op hoofdstuk 2 van de Dordtse Leerregels, over de verzoening. Een belangrijke vraag in dit hoofdstuk is voor wie Christus is gestorven. De remonstranten zeiden dat Hij voor iedereen is gestorven en dat Christus door Zijn dood verzoening aangebracht heeft voor alle mensen. Het is nu aan de mens of hij gelovig daarvan gebruikmaakt.

De Dordtse Leerregels geven een ander antwoord. Een antwoord in drieën, zo legde ds. Ruis uit. Het eerste antwoord staat in paragraaf 3. „Het werk van Christus is van zo veel kracht en van zo veel waarde dat het volkomen genoeg is om de zonde van heel de wereld te verzoenen.”

Het tweede antwoord is te vinden in paragraaf 5. „Er moet een gekruisigde Christus gepredikt worden aan allen tot wie God het Evangelie zendt.” Twee dingen horen daarbij, aldus Ruis. „Een belofte die vrijuit mag klinken in de prediking en een bevel van bekering en geloof.”

Het laatste antwoord wordt kernachtig weergegeven in paragraaf 8. „De levendmakende en zaligmakende kracht van Christus bereikt naar Gods vrijmachtig welbehagen alleen de uitverkorenen.” Dat men verloren gaat is door eigen schuld en dat men gaat geloven en behouden wordt is alleen door Gods genade.

Onwederstandelijk

Ds. M. A. Kempeneers, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Katwijk aan Zee, sprak over de hoofdstukken 3 en 4 van de Dordtse Leerregels. In hoofdstuk 3 stemden de Dordtse vaderen overeen met de remonstranten, zo legde ds. Kempeneers uit. Zonder de Geest van God is de mens tot niets in staat, zo leerden de remonstranten. In hoofdstuk 4 ging het echter weer helemaal mis. De remonstranten leerden dat de wedergeboorte niet onwederstandelijk is.

Het probleem is dat wij niet willen noch kunnen wederkeren tot God, zo legde ds. Kempeneers uit. „Onze wil staat voorop, wij denken vaak te positief over onze wil.” Dan zeggen we dat we bekeerd willen worden, maar wat wij willen, is iets bijzonders meemaken, aldus ds. Kempeneers. „Bekeerd worden is echter dat je je vlees moet kruisigen met al je begeerlijkheden en in een nieuw godzalig leven gaat wandelen.”

Emeritus predikant ds. P. Roos sprak over de heiliging. Hij legde uit dat in dit leven men geoefend dient te worden in de godzaligheid. Het kan zijn dat wij overlopen van de liefde tot God, maar aan de andere kant kan het ook zo zijn dat we gelijk geworden zijn aan de wereld en dat wij trouweloos handelen. „Dan is er voor ons geen weg terug, maar de Heere komt wel terug. Hij kent degenen die de Zijnen zijn.”