„Drie meesters! Hebben jullie dat ooit gehad?” vraagt meester Jonathan aan de kinderen van groep 4b. De rekenboeken blijven vanmiddag in de kast, vertelt meester Daan. De drie pabo’ers gaan geschiedenis geven. Over de prehistorie. Wanneer was dat eigenlijk? „Heel lang geleden. Toen ik klein was”, denkt een jongetje.

Met de landelijke overmeesteringsactie vragen de studenten van Driestar hogeschool op een ludieke manier aandacht voor het mannentekort in het primair onderwijs. Hoewel het afgelopen jaar meer jongens aan de pabo zijn begonnen, ligt het aandeel vrouwen dat lesgeeft op de basisschool nog altijd dik boven de 80 procent.

En dat is een probleem, vindt tweedejaarsstudent Martin Donk, die de actie met het zogeheten Men Only-team van de Driestar op poten zette. Mannen zijn andere identificatiefiguren dan vrouwen; ze denken anders en doen anders, legt hij uit. „Een ruzietje kunnen wij best even aankijken, terwijl de dames graag alles onder controle willen houden. Meesters zijn speelser, doen graag gekke dingen.”

Dat blijkt wel op het schoolplein in Scherpenzeel, waar de kinderen genieten van spijkerbroek hangen, levend zeeslag en andere spelletjes. „Niet dat alle juffen de hele dag saai op een stoel een verhaal voorlezen hoor”, haast Donk zich te zeggen. Zelf weet hij met vier mannelijke medestudenten op de Driestar een „goed tegengeluid” te bieden aan de negentien dames in de klas, bijvoorbeeld in discussies.

Of de kinderen met zo’n actie geen verkeerd beeld krijgen van meesters, alsof zij alleen maar leuke dingen doen? „Natuurlijk halen we nu alles uit de kast om de boodschap te promoten”, erkent Donk. Maar volgens de student kan een leerkracht ook tijdens serieuze vakken leuke dingen doen. „Waarom zou je tijdens de rekenles niet buiten gaan testen hoeveel stappen één kilometer is?”

Mammoetjacht

Meester Jonathan, Daan en Tim van groep 4b zitten intussen als Joas, Gleb en Bret rond het kampvuur. Ze zijn echte jagers die everzwijnen en konijnen vangen met hun pijl en boog. Joas vertelt een spannend verhaal van zijn opa, die tijdens het jagen een mammoet tegenkwam. De kinderen schuiven naar het puntje van hun stoel en hebben de grootste lol als Bret, die ’s nachts de wacht zou houden, naast zijn maten in slaap sukkelt.

De heren gaan ook op jacht naar een mammoet, maar dat loopt minder florissant af: Bret raakt dodelijk gewond. Zijn vrienden bedenken hoe het moet als hij straks sterft. Ze kunnen Brets lichaam niet zomaar in het bos achterlaten, want dan wordt hij opgegeten door wilde dieren. Misschien kunnen ze wat met een hunebed?

„Zo’n steen is net zo zwaar als een auto. Hoe zouden ze dat gedaan hebben?” vraagt Gleb, die nu weer meester Daan is. „Een hijskraan hadden ze toen nog niet.” Een jongetje bedenkt dat je de hunebed op een boomstam kunt leggen. Hij mag het uitproberen met de keien en stammetjes die de meesters hebben meegenomen. Lastig. Koeien kunnen de steen wel over een boomstam trekken, leggen de meesters uit.

Geen politie, maar pabo

Een paar lokalen verderop buigen leerlingen zich over een moeilijk opdracht: laat een ei van 3 meter hoog vallen zonder dat het breekt. Met een constructie onder het ei of een soort parachute moet dat lukken, volgens Willem Arkeraats.

De student had zelf eigenlijk een stoer beroep in gedachten. Hij wilde agent worden, maar door een vacaturestop bij de politie ging hij de pabo maar doen. De studie die bekendstaat als een kleuteropleiding vol giechelend meiden bleek zo leuk, dat de hij straks eerst een paar jaar les wil geven.

„Natuurlijk zijn er minder leuke kanten. Veel jongens knappen af op de verplichte stage in groep 1 en 2.” Maar daar staat genoeg tegenover, vindt hij: een buitentocht organiseren, een gymles ontwikkelen. Of gewoon de lessen omgooien in Scherpenzeel.