„Hij zal ingaan in de vrede; zij zullen rusten op hun slaapsteden, een iegelijk die in zijn oprechtheid gewandeld heeft.”

U moet de dood niet vrezen. Zoek ermee bevredigd te worden. Zeg niet tot de dood, zoals die goddeloze Achab tot de profeet zei: „Hebt gij mij gevonden, o mijn vijand?” (1 Koningen 21:20). Verlang er liever naar, niet om van uw moeiten verlost te worden, maar opdat uw ziel mag worden opgevoerd tot een meer klare en volle genieting van God. Uw sterfdag is uw beste dag.

De goede Jakob stierf met een kalme en rustige geest. Hij laat zijn kinderen roepen, hij zegent en kust hen, en nadat hij zijn voeten tezamen gelegd heeft op het bed, geeft hij de geest.

In de morgen waarop de boodschapper kwam en Mozes vertelde dat hij zou sterven, klom hij op de berg, zag het vergelegen land Kanaän, en stierf.

Jozef van Arimathéa liet zijn graf bouwen in zijn eigen tuin.

Sommige filosofen hadden hun graf altijd open voor hun huis, opdat zij uit- en ingaande altijd aan de dood zouden denken, want in het leven vonden zij zelden verkwikkingen, maar vele kruisen. Genoegens vonden zij voorbijgaande, maar ellenden bijblijvende.

Gelovigen, uw sterfdag is uw beste dag. O, wees dan niet bevreesd voor de dood, en bedenk dat het geen lichte zaak is onwillig te zijn om te sterven. Er wordt God veel smaadheid aangedaan door gelovigen die onwillig zijn om te sterven.

Thomas Brooks, predikant te Londen

(”De sterfdag van een gelovige is zijn beste dag”, 1672)