„Uw voetstappen werden niet bekend.”

De Heere wil de deugden die Hij door de Geest der genade in het hart van Zijn kinderen gewerkt heeft, openbaren. Anders zouden die niet openbaar worden, daar de mensen toch altijd geneigd zijn te wandelen door aanschouwen in plaats van door het geloof. Hierdoor worden zij geleerd de deugden te beoefenen van geloof, hoop, liefde, lijdzaamheid, nederigheid en een biddend aanhangen van de Heere. Hierdoor ziet men het onderscheid tussen hen die de Heere vrezen en hen die Hem niet vrezen.

Een voorbeeld van zo’n geloofsoefening zien we bij Abraham. God had hem in zijn ouderdom de belofte gegeven dat in hem al de geslachten der aarde gezegend zouden worden. Maar zie, welk een beproeving kwam er voor zijn geloof. Nog 42 jaar moest Abraham wachten, zodat hij oud was geworden en ook de moeder in Sara reeds verstorven was. Echter, tegen de loop van de natuur kreeg hij een zoon uit Sara, wat in Hebreeën 11 wordt aangemerkt als de vrucht van de oefeningen van het geloof, rustend op Gods beloften. Die beloften hielden in dat Izak en zijn zaad zouden gezegend zijn en vermenigvuldigd zouden worden als de sterren aan de hemel. Uit Izak moest de Messias geboren worden.

Jacobus Koelman, predikant te Sluis (”Preek over Psalm 77:20 en 21”, 1673)