Vooral religieuze minderheden zoals christenen hebben hieronder te lijden, aldus persdienst Idea dinsdag. In Pakistan is zo’n 90 procent van de 174 miljoen tellende bevolking soennitisch moslim, 5 procent sjiitisch moslim, een kleine 2 procent is aleviet en een even grote groep christen.

De IGFM drong er bij president Mamnoon Hussain op aan om ter gelegenheid van de viering van zeventig jaar onafhankelijkheid als „teken van verzoening” een aantal politieke gevangenen vrij te laten, zoals zogeheten blasfemiegevangenen. Vanwege de blasfemiewet zitten in Pakistan namelijk veel christenen vast.

Asia Bibi

De bekendste onder hen is zonder twijfel Asia Bibi, een rooms-katholieke christin uit Lahore, die al sinds november 2010 gevangenzit. Ze zou bij een ruzie met islamitische vrouwen in haar dorp de profeet Mohammed hebben beledigd en werd ter dood veroordeeld. Haar zaak ligt bij het hoogste Pakistaanse gerechtshof waar deze voortdurend wordt uitgesteld.

Bij de onafhankelijkheid op 14 augustus 1947 werden in Pakistan direct de politieke en maatschappelijke rechten van moslims vastgelegd, nadat India (waar een meerderheid van de bevolking hindoe is) en Pakistan uiteengingen. Minderheden ondersteunden dat idee, in de hoop zelf ook op gelijke berechting te mogen rekenen. „Minderheden dachten dat ze beter met moslims dan met hindoes konden leven, omdat zij in het Indiase subcontinent onder discriminatie door hindoes te lijden hadden gehad”, aldus de rooms-katholieke Pakistaanse mensenrechtenactiviste Aneeqa Anthony.

Sinds de invoering van de blasfemiewet in de jaren zeventig is die gedachte bij hen vervlogen. De Pakistaanse regering heeft deze wet, mede vanwege de druk van radicale islamisten en terreurcellen, nog steeds niet kunnen veranderen, aldus IGFM-woordvoerder Michaela Koller. „Hierdoor zijn mensenrechtenschendingen, politieke gevangenen en blasfemiegevangenen normaal in Pakistan.”